zorg

Loslaten

Column
In het halfduister zit ik naast een onrustige gast in ons hospice. Hij is benauwd en daardoor ook angstig om alleen te zijn. Nadat hij medicatie heeft gekregen nestel ik mij in een gemakkelijke stoel. Hij vindt het geruststellend dat ik bij hem blijf.
tekst en foto: Claire van Spanje-Blom

Corona

Column
Mensen vragen mij regelmatig hoe het op het hospice gaat in tijden van corona. Letterlijk vertaald: een krans van licht.
tekst en foto’s: Claire van Spanje-Blom

Weerzien

Column
“Wanneer ben jij er weer? ….Dus na het weekend zien we elkaar?”. Ik reageer eerlijk op wat ze zelf al langer moet vermoeden. Zachtjes durf ik te zeggen dat ik haar misschien nooit meer zie. 
tekst en foto’s: Claire van Spanje-Blom

Midden op de weg

Column
Wat kun je doen als je ziet dat er iemand midden op de weg zit en niet voor of achteruit wil? Kirsten Vonk zag het gebeuren in Den Dolder. Niet helpen, helpt niet. Wel helpen, wel. Maar je weet niet hoe. Je hebt er geen verstand van.
tekst: Kirsten Vonk, foto: Pixabay

Eigenzinnig

Column
Op een avond werd de 93 jarige dame in ons hospice verwelkomd. Vergezeld door haar zoon die een tasje met persoonlijke spulletjes bij zich droeg. Mevrouw lag in een patchwork kleed gewikkeld op de brancard. 
tekst en foto’s: Claire van Spanje-Blom

Een goed huis

Column
Een man en een vrouw van middelbare leeftijd lopen richting de hoofdingang van Wooncentrum Heerewegen. Eerlijk gezegd een onopvallend stel. Toch blijf ik vanuit het hospice naar hen kijken, totdat ze binnen zijn. 
tekst: Claire van Spanje-Blom, foto: Esther Donker

Moe maar voldaan

Column
Elke dag loopt hij zijn rondje door de buurt. Hij is een tachtiger, nog goed ter been, maar wel alleen. Zijn vrouw was 5 jaar geleden gestorven en sindsdien voelt het grote huis waarin hij woont in het Lyceumkwartier zo stil en zonder ziel.
tekst: Anke de Jong; foto: Pixabay

Pages