Ach, zei de boom tegen zijn groengeelgoudbruine bladeren, wat vervelend nou, we moeten afscheid nemen. Het is moeder natuur die roept, en niet kan wachten. Het is immers alweer herfst.
10 november 2024
tekst: Marcel Leenders; foto: Mabel Amber via Pixabay
Ach, zei de boom tegen zijn groengeelgoudbruine bladeren, wat vervelend nou, we moeten afscheid nemen. Het is moeder natuur die roept, en niet kan wachten. Het is immers alweer herfst, en je wilt hier niet zijn als het winter is en de takken vol rijp zitten.
Het is mooi geweest, zei ook de tak. Laat maar gaan, laat maar los, vlieg maar uit. Krul je op wanneer je wilt tollen, spreid je vleugels als je wilt zweven, want waar je terecht komt doet er eigenlijk niet toe. Op een hoop met allemaal anderen of waar de wind je brengt, slingerend langs de stoep.
Kom maar hier, zei de aarde, rust je nerven. Verteer en fermenteer. En dan zie ik je gauw weer terug. In een andere gedaante en ander seizoen.
|
|
|
Reacties
Herfstblad
Prachtig poëtische ode aan de natuur. Mooi!