ZieZeist

Column
Marcel komt graag bij Kramer & van Doorn om zijn leeshonger te stillen. “Als een grutto op lange poten loop ik, tussen met boeken gedekte tafels, achter boekenwurm Olaf aan, die mij wijst op een onderliggend schap, en mij een boek in handen schuift”.
tekst: Marcel Leenders; foto: Dick Koopman

Column
Het begon allemaal met een glanzende folder van de Lidl. Zelf heb ik geen interesse in reclamefolders, maar mijn vrouw leest ze graag. Ze volgt met haar vinger het spoor naar een eventuele schat, en springt niet veel later op haar fiets richting de Van Reenenweg.
tekst: Marcel Leenders; foto: Rudy and Peter Skitterians via Pixabay

Column
Heeft een kat wel besef van tijd, vraag Marcel zich af. “De seizoenen natuurlijk wel, en als de aarde trilt op haar grondvesten is het duidelijk Nieuwjaar. Maar kerst? Als je geen boom in huis hebt waar hij met de onderste ballen kan spelen?”
tekst en foto: Marcel Leenders

Column
Marcel ziet op Black Friday een kraampje op de Slotlaan staan met vrouwen die actie voeren: "Stop het geweld tegen vrouwen". Maar is die combinatie gelukkig, vraagt hij zich af. "In mijn ogen wordt vrouwen op velerlei gebieden geweld aangedaan, maar dan vooral door de commercie."
tekst: Marcel Leenders; foto: Pixabay

Column
"Ach, zei de boom tegen zijn groengeelgoudbruine bladeren, wat vervelend nou, we moeten afscheid nemen. Het is moeder natuur die roept, en niet kan wachten. Het is immers alweer herfst", schrijft Marcel Leenders in zijn nieuwe column.
tekst: Marcel Leenders; foto: Mabel Amber via Pixabay

Column
Marcel bezocht een concert dat langzaam uit de hand liep. “De woonkamer was groot genoeg voor een heel orkest, maar in een hoek, naast de gecapitonneerde sofa, stonden slechts drie jazzmuzikanten.”
tekst: Marcel Leenders; foto: Alexandr Ivanov via Pixabay

Column
“Heb je zin om mee naar de markt te gaan?” vroeg zijn vrouw. Marcel had nog wat papiergeld, een briefje van vijftig euro. "Misschien moet ik maar eens betalen. Dan ben ik eindelijk van dat oude geld af”. Maar dat liep anders...
tekst: Marcel Leenders; foto: Angelo Luca Iannaccone via Pixabay

Column
“Die vaas…”, zegt ze, nu voor de derde keer. “Wat is er met die vaas?”, vraag ik. “Die staat er mooi bij. Ik kijk weleens naar de mensen die buiten op de Slotlaan voorbijkomen, hoe ze soms naar die vaas kijken. Die nieuwe vaas krijgt echt veel aandacht”. Ze klinkt afwezig.
tekst en foto: Marcel Leenders

Column
De besteklade werd met een ruk opengetrokken en meteen was iedereen klaarwakker. Voor het ontbijt werd bij voorkeur altijd hetzelfde lepeltje gebruikt: de laatstgeborene, een Zeister meisje met de naam Sola.
tekst: Marcel Leenders; foto: Jan Alexander via Pixabay

Column
Bij het zien van alle dixies die bij ons op de Slotlaan aan de overkant van de straat stonden voor Koningsdag, realiseer ik mij, toen ik vanochtend mijn yoghurt met muesli naar binnen had gelepeld, hoeveel stront er dagelijks, wekelijks, maandelijks, jaarlijks, in feite al eeuwenlang in de Nederlandse bodem verdwijnt.
tekst en foto: Marcel Leenders

Column
Wanneer je werkelijk iemand wilt kruisigen, dan realiseer je je pas wat een organisatie daaraan voorafgaat, wie en wat je daar allemaal voor nodig hebt en hoeveel geld dit eigenlijk kost. Maar hopelijk levert deze commerciële, heilige happening ook nog iets op voor de lokale ondernemers in Zeist.
tekst: Marcel Leenders; foto: Dennis Gries via Pixabay

Column
Ik kijk uit het raam en zie in het perkje onder een Lindeboom op de Slotlaan een leeg blikje cola liggen. Het geld, het statiegeld in dit geval, ligt op straat. Eigenlijk zou ik nu meteen uit mijn luie stoel moeten komen. Maar dat gebeurt niet.
tekst en foto: Marcel Leenders

Column
Nu alweer bijna een jaar werkt hij enkele dagen per week op een opvanglocatie voor Oekraïners op de Dreef in Zeist. Alles gaat op die noodlocatie tot nog toe zijn vredige gangetje, wat in feite ook de bedoeling is, op veilige afstand van het oorlogsfront. Tot er gisteren pal voor de deur een taxibusje stopte.
tekst en foto: Marcel Leenders

Column
De kleine hond was jong en speels en de man aan het andere uiteinde van de uitlaatlijn oud en stram. Dus bepaald gelijk op ging het niet toen zij samen over de Slotlaan wandelden. Misschien wel daarom had de man het hondje zo veel mogelijk vrijheid gegund, door de fluorescerende leiband volledig uit te rollen.
tekst: Marcel Leenders

Column
Hij had het boek van Ilja Pfeijffer bij zich, een epos over het mythologische Griekenland. Haar willekeurige greep uit een stapel boeken resulteerde in ‘Een huis in Toscane’. Maar als vakantieland hadden zij noch Griekenland, noch Italië uitgekozen. Voor de leesbeleving had dat wel meer voor de hand gelegen.
tekst: Marcel Leenders; foto: Ronald Camstra