De Zeistermagazine Top-100

21 januari 2023
tekst: Ronald Camstra

Welke columns en artikelen op Zeistermagazine worden het meest gelezen? Wij houden dit bij in een ‘top-100’, die periodiek wordt geactualiseerd. Niet omdat het een onderlinge wedstrijd is tussen onze auteurs, maar wel om te zien waar de interesse van onze lezers naar uit gaat.

2022
In de nieuwe versie van de top-100 is het jaar 2022 verwerkt. Om in hitlijst-termen te spreken: ten opzichte van de lijst van vorig jaar telt de top-100 dit jaar vijf stijgers, 71 dalers, één gelijkblijver en 23 nieuwe binnenkomers. Dat er nieuwe columns binnenkomen (de meeste uit het nieuwe jaar 2022) en dat daardoor de meeste oudere columns wat plekken zakken is een logisch patroon, omdat de meeste columns vooral veel gelezen worden kort na hun verschijningsdatum.

Top-5
De lijst wordt sinds jaar en dag aangevoerd door de vraag “Is Zeist een dorp of een stad?”. Hans de Bree stelde deze vraag in maart 2014 in Zeistermagazine en zijn bijdrage is sindsdien al meer dan 9.000 keer gelezen. Dit is kennelijk een vraag die veel mensen bezighoudt. De bovenste vijf van meest gelezen columns bevat verder de beschrijving van Café Sherlock van Erica Pijs, de verzuchting “Weer een Chinees minder” van Arend Postma, de column “Op de Camping” over gescheiden vrouwen die geen woning kunnen vinden, en een oproep van het Dierentehuis Zeist voor een nieuw thuis voor hond Wimpie.

Nieuwe binnenkomers
Maar liefst achttien in 2022 geschreven columns kwamen direct nieuw binnen in de top-100. Vijf nieuwe columns trokken in hun eerste jaar al direct meer dan 1.000 lezers: “Getekend door een sekte” van Annette Luyk, “Opvoeding in vrijheid” van Brugt Warnar, “De dark store” van Renée van Dijk, “Dronevlucht boven Zeist” van Peter van Haastrecht en “CO2-explosie in het Centrum” van Maarten van den Bergh. Dit waren in 2022 de meest gelezen bijdragen.

Stijgers
De meeste columns worden vooral kort na hun verschijnen veel gelezen. Wij geven nieuwe columns ook publiciteit in de nieuwsbrief en op sociale media, waardoor ze bij veel mensen automatisch onder ogen komen. Ze komen in dat jaar dan nieuw binnen in de top-100, en dalen weer in de jaren daarna. Maar er zijn uitzonderingen op dit patroon. Zo waren er dit jaar vijf oudere columns die niet daalden maar juist stegen. Zo staat “Het laantje zonder eind” van Vrouwtje Jas (geschreven in januari 2019) dit jaar op plek 22, tegen vorig jaar op plek 33 en twee jaar geleden zelfs maar op plek 80. Het pleidooi van Jens Bosman, “Schaf de leeslijst af”, komt dit jaar zelfs nieuw binnen op plek 19, hoewel de column al meer dan vier jaar oud is. Ook de column van René Scheffer over Sushi San steeg dit jaar 20 plekken. Dit soort oudere columns moet het meer hebben van Google dan van sociale media of de nieuwsbrief. Ze geven weer waar in Zeist kennelijk veel op wordt gegoogled.

Auteurs
De columnist met de meeste bijdragen in de top-100 is Arend Postma, liefst 11 van de 100 bijdragen zijn van zijn hand. Hij schrijft vaak over herkenbare plekken in Zeist, zo staan in de top-100 columns van hem over Rabofacet, Lin Fa, de oude Chinees naast Figi, het Slot en Kerckebosch. Kennelijk lezen onze lezers graag verhalen die zich op een herkenbare plek situeren. Dat geldt deels ook voor Marcel Leenders (9 keer in de top-100), die veel gelezen columns schreef over de Slotlaan, de kermis en Belcour. Ruud Vermaase (8 keer in de lijst) schrijft vaak over bijzondere gesprekken of ontmoetingen tussen Zeistenaren en René Scheffer (7 noteringen) trekt veel lezers met beschrijvingen van Zeister sportverenigingen en interviews met bekende Zeistenaren. Niet toevallig zijn dit schrijvers die al jarenlang voor Zeistermagazine schrijven en daardoor voor een deel ook een eigen ‘fanbase’ hebben opgebouwd.

Duiding
Zeistermagazine bevat inmiddels meer dan 1.500 columns en artikelen. Wat maakt nou dat de ene column wel de top-100 haalt en de andere niet? We vroegen de auteurs om duiding. “Seks sells”, meent Erwin Hagen, maar zijn “Naakt” haalde de top-100 niet. “Vreemdgaan” van Ruud Vermaase trouwens wel.

Herkenbaarheid
Herkenbare Zeister plekken en situaties lijken het goed te doen. Vrouwtje Jas wijst hier op: “Als ik naar mijn eigen lijstje kijk, zie ik dat mijn best gelezen artikelen een herkenbaar Zeister titel hebben, zoals “De Dorpsstraat” en “het Laantje zonder Eind”. Het zijn ook allebei namen van straten. Bekende straten”. Arend Postma wijst daarnaast op het effect van de foto: een goed genomen, mooie foto van een herkenbare Zeister plek trekt de aandacht. “Ik denk dat interviews en sport hoog scoren vanwege hun bekendheid en doordat veel mensen de column dan op hun beurt weer delen, bijvoorbeeld binnen de vereniging”, vult René Scheffer aan. Zijn interviews met oud-burgemeester Boekhoven en Instagram-influencer Audrey haalden de top-100, net als het veel gelezen In Memoriam dat Henny Fokkema schreef over Graas Teuben.

Prikkelen
Naast de plek of persoon kan ook het onderwerp prikkelen. Zo trok Renée van Dijk veel lezers met haar verhaal over de Dark Store. “Niet gek, want het is een actueel onderwerp wat voor- en tegenstanders kent door alle doelgroepen heen. Ik denk dat een onderwerp dat discussie oproept altijd meer kijkers trekt.” Ook Marcel wijst hier op: “columns met een actuele Zeister nieuwswaarde die, in deze tijd van polarisatie, reuring, reacties en nieuw (kritisch) lezerspubliek kunnen oproepen”. Claire van Spanje wijst eveneens op prikkelen, direct al via een pakkende titel “deze moet de lezer prikkelen, vragen oproepen en interesseren door te klikken”. Haar best gelezen column doet dat met de titel “Eigenzinnig”.

Schaarste
Steven Spaargaren wijst op een ander verschijnsel: schaarste. Over sommige onderwerpen wordt veel geschreven, over andere weinig. “Neem Woonwagencentrum Beukbergen. Niemand schrijft daar over!”. Wanneer er veel gezocht wordt op een bepaald onderwerp, maar er zijn weinig artikelen over te vinden, dan trekt het enkele artikel dat er wél over gaat veel aandacht. Stevens column over Woonwagencentrum Beukbergen stijgt dan ook elk jaar: 15e in 2019, 12e in 2020, 8e in 2021 en nu op de 6e plek.

Eigen voorkeur
Zijn de meest gelezen columns ook de beste columns? Veel auteurs vinden van niet. Kleine, luchtige onderwerpen lijken meer lezers te trekken dan zwaardere onderwerpen. Voor Claire was de coronatijd in het Hospice een zware tijd, maar haar column “Corona” hierover trok niet zo veel lezers. Misschien waren veel mensen een beetje moe van alle coronaberichten? Ook Vrouwtje Jas herkent dit: ze schreef “De woede en de Wake" en "Kat in de Zak" over maatschappelijk relevante onderwerpen. “Breder dan Zeist, mondiale thema's. Ze missen frivoliteit en luchtigheid. Ik denk dat dat meteen ook de kern is: de lezer van Zeistermagazine wil makkelijk leesbare verhalen over plaatselijke thema's”.

Andere columnisten noemen juist die columns over kleinere onderwerpen als hun favoriet. “Het meest trots ben ik over columns die uit de lucht komen vallen, wanneer het gaat over niets of iets kleins. Die vind ik het leukst om te schrijven”, zegt René Scheffer, die “Het kantoorjasje” als voorbeeld noemt. Ook Ruud Vermaase en Marcel Leenders pakken vaak een klein voorval als kern voor een column. Ze halen er toch regelmatig de bovenste 100 mee.

Favorieten
Ook op de vraag wat hun favoriete column van collega-columnisten is, noemen veel auteurs columns die buiten de top-100 vielen. Genoemd wordt bijvoorbeeld “Maak de lepelaar wakker en zet de eland aan het werk” van Marijn Knevel, over de kloof in het onderwijs, die de top-100 (net) niet haalde (staat op plek 113), en ook verschillende columns van Kirsten Vonk. Veel genoemd worden vooral juist kleinoden van kunstige eenvoud, bijvoorbeeld “Een enkele regendruppel boven Zeist” van Marcel Leenders. Niet veel lezers, wel veel bewondering voor de knappe manier waarop het geschreven is.

Bekijk de hele top-100 hier!