Getekend door een sekte

2 september 2022
tekst: Annette van Luyk

Annette van Luyk schreef een boek over een sekte die zich schuilhoudt in de bossen van de Utrechtse Heuvelrug. Daar in de omgeving staat het ouderlijk huis van de hoofdpersoon, en daar zijn ook enkele jeugdherinneringen gesitueerd.

Hoe boek gaat over Christine, die vijf jaar oud is als haar ouders zich aansluiten bij een extreme afsplitsing van een sekte waar rituelen, kindermisbruik en geweld aan de orde van de dag zijn. Ze wordt regelmatig naar een kolonie gestuurd waar kinderen uit de sekte worden gehersenspoeld en misbruikt. Maar ook thuis is ze verre van veilig.

Door haar ijzeren wilskracht ontsnapte ze uit de hel van haar jeugd, maar dat ging niet zonder slag of stoot. Christine is nu een stoere, dappere vrouw die het heft in eigen hand nam, maar door haar traumatische verleden getekend blijft voor het leven.

Fragment uit het boek:
Christine laat haar fiets staan en bereikt via de achterpoort de verlaten straat. Het is een bewolkte, winderige nacht en het gedempte licht van de lantaarnpalen schijnt spookachtig op de zwiepende takken van de kastanjebomen. Toch is ze niet bang. Ze is zo vaak in het donker op pad geweest met haar vader en ze voelt zich veiliger in haar eentje. De pijn in haar onderbuik negerend, loopt ze stevig door, dwars door het parkje aan het begin van het dorp, langs de spoorlijn, over landelijke wegen door het bosrijke gebied van de Utrechtse heuvelrug, op weg naar een station een paar dorpen verderop. De duisternis van de bomen en struiken die haar omringen geeft haar vreemd genoeg juist troost.

Na bijna twee uur aan één stuk door gelopen te hebben, besluit ze een pauze in te lassen. Hijgend stopt ze in een rustig laantje. In een donker hoekje gaat ze op de stoep zitten en pakt een flesje water uit haar tas. Ze moet zuinig zijn met het rantsoen aan water en eten dat ze de afgelopen weken heeft verzameld, maar ze heeft de energie nu extra hard nodig. Daarom besluit ze een blikje bruine bonen open te trekken en ze eet de plakkerige koude bonen met een vork die ze ooit in een opwelling uit de keukenla heeft gepakt. Ze veegt haar mond af aan een zakdoekje en klokt met een ferme teug het flesje water leeg. Een nieuwe adrenalinerush trekt door haar lichaam en ze besluit verder te lopen, totdat ze bij het klein stationnetje aankomt waar de eerste trein naar Utrecht stopt.

Als Christine uitgeput op een bank in het boemeltreintje neerploft, voelt ze een kleine triomf. Ze heeft het gedaan! Het moeilijkste onderdeel van haar vlucht is voorbij. Ze kijkt naar het voorbij zoevende landschap bij de opkomende zon, en voelt zich voor het eerst in lange tijd vrij. Wat er verder ook met haar zal gebeuren, dit gevoel zal haar nooit meer afgenomen worden. De pijn in haar vagina is slechts een zeurend ongemak op de achtergrond, maar haar overlevingsdrang is oersterk. Ze heeft het altijd al geweten, van kleins af aan: ze kunnen haar niet breken! Er komt een dag dat ze vertrekt en haar tong uitsteekt naar iedereen die haar pijn heeft gedaan. Die dag is nu aangebroken, en het voelt zó goed!

Uitgever: Uitgeverij Davey Jones Publishing
Boek: ISBN: 978-94-6449-414-3, € 18,95 (248 pagina’s).
E-boek: ISBN: 978-94-6449-415-0, € 9,95.
Verkrijgbaar vanaf 5 september in de boekhandel.
Verschijnt tevens als luisterboek.

Het boek is verkrijgbaar via boekhandel Kramer & van Doorn op de Slotlaan.