De fiets is in het verkeer bezig met een revival. Allerlei varianten al of niet elektrisch voortgestuwd verschijnen op de markt. Ze rukken op als vervoersmiddel in grote steden. Het is een alternatief voor de dichtslibbende binnensteden?
tekst: Steven Spaargaren, foto: Kees Linnenbank
Column
We zijn op de fiets op weg naar huis. Het is een fraaie zaterdagavond en nog lang niet donker. Vanaf de Woudenbergseweg komen we op de rotonde. Uit de richting van de Laan van Beek en Royen komen een agent en zijn vrouwelijke collega.
tekst: Arend Postma, foto: Kees Linnenbank
Parkeren in het centrum roept ergernissen op. Als je een plekje hebt gevonden, moet je zoeken naar een automaat, je kenteken invoeren, vooraf bedenken hoe lang je wilt blijven en vaak meer betalen dan de tijd die je gebruikt hebt. Veel mensen zien betaald parkeren als ongastvrij voor de bezoekers. Mensen van buiten zouden Zeist daarom mijden en, kort door de bocht, is dat de oorzaak van de winkelleegstand. “Ze” moeten het parkeren gratis maken! Hoe vaak hoor dat niet op verjaardagen, op straat en in winkels. Gratis parkeren is dé oplossing voor zo ongeveer alle problemen in het centrum van Zeist.
tekst: Fons Pennings, foto: Kees Linnenbank
Column
Dag buren! Vanuit Bunnik vertel ik graag wat over autodelen. We hebben in Bunnik geen parkeerproblemen, en toch staat Bunnik al jaren in de landelijke top 10 qua aantal deelauto’s-per-inwoner. En daar zijn we best trots op! Mogelijk kan Zeist daar een voorbeeld aan nemen.Een goed voornemen voor 2016!
tekst: Martien Das, foto: Kees Linnenbank
Het is een weg voor bestemmingsverkeer maar tevens een sluiproute voor autorijders die van Bunnik naar Zeist-Kerckebosch en Driebergen moeten. Ik zou het als autorijder ook doen maar wanneer ik op de fiets ben, ben ik een ander mens en leef dan in een andere wereld. Ik geniet van alles wat zich binnen mijn gezichtsveld afspeelt en bevindt: het water dat tussen de weilanden glinstert, huizen die verspreid liggen en de Intercity die haast geluidloos door de verte glijdt.
Tekst: Arend Postma, foto: Kees Linnenbank