5 augustus 2023
tekst: Ronald Camstra; foto: Markus Kammermann via Pixabay
Eén van mijn favoriete columnisten, Eva Hoeke, schreef in de Volkskrant: “Ik sta niet erg open voor spiritualiteit, wat het leven nog knap lastig maakt, want hoe vaak wordt je niet gegijzeld door mensen die beweren dat ze hun overleden moeder/partner/opa voorbij hebben zien komen in de vorm van een vlinder?”
Ik sta ook niet erg open voor spiritualiteit. Het idee dat er “iets is” is mij te vaag. Nuchterheid geeft me houvast. Telepathische gedachten vind ik meer iets voor de smartphone, die steeds vaker ongevraagd suggesties in de tijdlijn begint te plaatsen over zaken waar we alleen nog maar aan dachten. Nee, ook zonder spiritualiteit is het leven voor mij al bijzonder genoeg. Maar die vlinder, dat is een ander verhaal.
Vorig jaar gingen wij trouwen. In het Beauforthuis in Austerlitz, het was mooi weer en het licht viel schitterend door de glas-in-loodramen van de oude kerkzaal. Omdat mijn helaas te vroeg overleden schoonvader er niet bij kon zijn, hadden we een foto op canvas van hem neergezet achter het spreekgestoelte. Zo was hij er toch een beetje bij.
Toen de gasten waren gaan zitten en de gitarist zijn laatste klanken had laten horen, begon onze trouwambtenaar aan haar verhaal. Ze vertelde over vroeger, en ook over schoonvader, die zij persoonlijk gekend heeft. Tijdens haar verhaal vloog er ineens een kleine kleurrijke vlinder door de openstaande deuren het Beauforthuis binnen. De vlinder was mooi te zien in de lichtstralen en streek neer óp de canvas foto. Hij bleef daar even zitten, fladderde vervolgens weer op en landde op het tafeltje waar het trouwboekje klaarlag om getekend te worden. Alsof hij het huwelijk bekeek en er zijn zegen aan gaf.
Het had natuurlijk een soort hallucinatie kunnen zijn: warm, spanning, stress, dan kan je fantasie een loopje met je nemen. Maar zeker tien gasten hadden de vlinder ook gezien. Heel sereen was die binnen komen vliegen en na een goedkeurend knikje weer verdwenen. Was papa er echt bij geweest?
Soms is het leven te mooi om alles weg te rationaliseren. Was het toeval? Over vlinders en toeval is veel geschreven, vooral rond de chaostheorie, waar een kleine vleugelslag grote effecten kan hebben. Maar zo’n vlindertje was dit niet. Dit vlindertje paste gewoon mooi in deze bijzondere dag.
 Meer over trouwen in het Beauforthuis: Het Huwelijk |
 Meer over vlinders: Vlinder |
 Volgende bericht: Jimmy Rosenberg: Gipsyjazz |
Vlinder in Austerlitz
Beste Ronald,
Mooie ervaring! Ga er maar vanuit dat je schoonvader zich hier even manifesteerde. Als je de moeite neemt je te verdiepen in de materie zal je uiteindelijk tot de onvermijdelijke conclusie komen dat er inderdaad 'meer' is tussen hemel en aarde. Trouwens, wat heet nuchterheid. Betekent dat geloven dat alles wat er is zo maar ineens uit het niets is ontstaan? Het niets dus als bron van iets, hetgeen betekent dat niets gelijk is aan iets. Dat hele volksstammen een godheid veronderstellen inclusief een heilig boek en een bijbehorend pakket aan regels, geboden e.w.d.m.z., is dat wel nuchterheid?
Wat mij betreft hebben de Lakota indianen een goed concept: "Het Groot Mysterie" als schepper en hoeder van al wat is. Tenslotte heb ik zelf ook een soortgelijke ervaring gehad, met een beeldschone libelle, die ik niet heb kunnen determineren als een in Nederland voorkomende soort. Het ging hier om een laatste groet van een overleden kat.
Mooi!
Mooi!
Vlinder
Als verpleegkundige op het hospice ben ik veel getuige geweest van vele ervaringen en gebeurtenissen die niet logisch te verklaren zijn. Ook in mijn privéleven had ik zo'n ervaring na het overlijden met mijn moeder. Dat kleurt het leven zo mooi!