4 september 2022
tekst: Marcel Leenders; foto: Noortje Vork
Op de fiets onderweg naar het huwelijk van Ronald & Marjolein in het Beauforthuis aan de Woudenbergseweg te Austerlitz. Het geasfalteerde fietspad welvend, met hier en daar een kromming, en omsloten door bomen en bos. Onder een blauwe hemel, en stralende zon die zijn weg zoekt door zacht wiegend loof.
Zon, schaduw en schittering…
Een welkomstdrankje in de tuin, de opgetogen gang naar de kapel, de trouwambtenaar, een akoestische gitaar, en wachtende bruidegom. Een verlate bruid, met zijdezachte bolero, gouden open schoenen, en opgestoken haar.
Dan eindelijk weer samen, naast elkaar, onder vier of vijf gotische ramen en een binnenvallende zon die zijn weg zoekt door zacht wiegend loof.
Zon, schaduw en schittering…
Een verhaal, gedicht, en uitgesproken geloften. Het zenuwachtige spel van verbinding, met klamme vingers, en twee gouden ringen in een doosje. Het langverwachte Ja-woord en de kus in Septemberlicht dat zijn weg zoekt door zacht wiegend loof.
Zon, schaduw en schittering…
En dan het ‘huwelijk’, waarvan de tijd al heeft bepaald dat het goed zit, waarvoor de basis al is gelegd, en het geluk is afgedwongen door de verbinding van goede zielen. Zodat datgene dat nog voor hen ligt, niets anders is dan zonlicht dat zijn weg zoekt door zacht wiegend loof.
 Marcel schreef eerder: Plastic zwerfvuil |
 Meer over het Beauforthuis: "Historie Beauforthuis weer voelbaar maken" |
 Volgende bijdrage: Duurzame Open Monumentendag |