20 juli 2024
tekst: Jan-Paul Rosenberg; foto: Peter van Haastrecht
Klanken breken uit hun kluis, de trompettisten zuigen
laatste zonnestralen in en ventileren zilverwit
tot balsem voor de rozen, aangelicht
door onze eerste Avondster klinkt uit de bodem een fagot
en brengt een tweede voort, rondom galmen in wouden wolven
de wonderecho’s uit hun holocene kelen bloot, gezongen wolken
worden kiemcel van de muzen, goden
vermommen zich tot grondtoon van violen.
In plaats van vruchten dragen alle bomen dromen, mezzo’s
vinden zich als vlinders terug in vormentaal. En in symbolen.
Geïnspireerd door een zomers openluchtconcert bij het Beauforthuis, juli 2024
Bijdrage
Artikel
Lezershoek
Meer gedichten: Hoofdpaleis |
Meer door Beauforthuis georganiseerde concerten: Raymond van het Groenewoud: een feestje |
Volgende column: Hooibalen op de Bunsinglaan |