15 juni 2020
tekst en foto: Erica Pijs
De humor ligt op straat, zeggen ze, maar zéker ook op anderhalve meter in de kroeg. Het is nog het leukst, wanneer je’m niet ziet aankomen.
In dit geval drink ik in mijn denkbeeldige anti-corona bubbel een biertje aan de picnic tafel in de achtertuin van mijn stamkroegje, Sherlock. Een andere stamgast, Rik, zit braaf aan het andere einde van het picnic-tafel-bankje hetzelfde te doen.
“Hou jij muggen, thuis?” Hij wijst van een afstandje naar mijn met bulten bezaaide rechter arm. Het duurt even voordat het tot me doordringt wat hij vraagt. Ik kijk naar mijn arm en schiet in de lach als een boer met kiespijn. Vóór Corona had ik ‘m zéker een vriendelijke “hoek” gegeven.
Visueel ingesteld als ik ben, zie ik het nu helemaal voor me, als een soort nieuwe hobby: kleine kooitjes met prikkerige vriendjes, die gezellig zoemend op de schoorsteenmantel staan.
Weet je wat écht grappig is? Het is juist intiemer geworden allemaal door de verplichte afstand (ik krijg die anderhalve meter niet meer uit mijn mond). Ook al zitten we in denkbeeldige kooitjes, we zoemen nog steeds om elkaar heen, alleen worden we niet geprikt, in tegenstelling tot het gesteek van die échte kleine rotbeestjes die vrijpostig door mijn slaapkamerraam naar binnen vliegen en mij stiekem in mijn slaap bespringen.
De verplichte 150 centimeters bieden een escape, een soort buffertje waardoor je veilig niet té dichtbij hoeft te komen. Dat kan best eens fijn zijn. En door die afstand heb je ook nog eens een ander perspectief, dan wanneer je schouder aan schouder aan de bar staat.
De focus ligt niet meer alleen op ooghoogte. In het van een afstand bekeken totaalplaatje springen andere, soms intiemere details in het oog.
En wanneer je iets durft op te merken over zo’n detail, blijkt het een bijkomstig voordeel dat armen niet anderhalve meter lang zijn en een vriendelijke doch stevige stomp sowieso ook niet mag.
Zo zie je maar weer: als je eens anders kijkt is er zomaar een andere en onverwachte “hoek.”
NB: de mug in de bek van het Roodborstje op bijbehorende foto zag ‘m ook niet aankomen. Dát zal ‘m leren!
 |
Volgende column: Vliegangst |