17 maart 2024
tekst: Marcel Leenders; foto: Dennis Gries via Pixabay
Wanneer je werkelijk iemand wilt kruisigen, dan realiseer je je pas wat een organisatie daaraan voorafgaat, wie en wat je daar allemaal voor nodig hebt en hoeveel geld dit eigenlijk kost. Maar hopelijk levert deze commerciële, heilige happening ook nog iets op wat uiteindelijk ten goede zal komen aan de lokale ondernemers in Zeist. Maar of dit ook zo is waag ik te betwijfelen.
Want waar vind je tegenwoordig in Zeist nog een goede timmerman die met enkele vakkundige zwaluwstaarten een authentiek levensgroot kruis maakt.
Een kundige bloemist, liefst met eeltige vingers, die in deze tijd bereidwillig genoeg is om een passende stekelige doornenkroon te vlechten.
Een vakbekwame schilder die met vaste hand en in sierlijke letters INRI (de Latijnse afkorting van ‘Jezus, koning van de Joden’) op een houten paneel aanbrengt.
Een lokale smid die het ouderwetse ambacht nog in de vingers heeft om de juiste maat nagels te smeden. En met de blaasbalg het vuur lang en hoog genoeg weet aan te wakkeren om het puntige zwaard aan te scherpen dat uiteindelijk soepel tussen de ribben van de veroordeelde zal glijden.
Maar bovenal een geschikte plek, en betaalbare kavel, om dat kruis en zijn aanhanger aan het volk tentoon te stellen.
Het Golgotha van Zeist. De Stuifheuvel misschien?
Marcel schreef eerder: Blikjes rapen |
Meer over The Passion: Heilige korrels zout |
Volgende bijdrage: Voldoening uit vrijwilligerswerk bij Hospice De Wijngaard |
Passion
Amen
Mooie column Marcel!
Mooie column Marcel!
Passion
Ik vind 'm goed, collega! Mooie verbindingen.