Bijna bijltjesdag Zeister TV-helden

13 februari 2022
tekst: Ruud Vermaase; foto: Eagles Legacy

Dat klinkt onaardig: bijltjesdag. Verschrikkelijk onaardig en onterecht zelfs. Zaterdag 12 februari sneuvelden één trotse TV-held uit ons eigen Zeist en een andere ontsnapte voor de tweede keer op rij van eliminatie. Dat vergt enige uitleg.

Vroeg in de morgen, althans voor de mensen die aan lange vrijdagnachten doen, startte Merijn Scheperkamp rond de klok van 10.00 uur op de 500 meter in Peking. Tijdens het superspannende OKT veroverde Merijn, lid van onze Schaats en Inline Vereniging Zeist, een startplek. In de poll om sporter van het jaar van Zeist had ik al een sombere voorbeschouwing gegeven, maar als je het op één afstand niet weet zijn het die 34 à 35 seconden onder ondraaglijke spanning. Het had gekund!

Merijn reed 34,73 en viel met een twaalfde plaats echter ruim buiten het podium. Geen enkele schande, sterker: een buitengewone prestatie waar wij als Zeist heel trots op mogen zijn. En Merijn zelf op de allereerste plaats. Hij was de snelste Nederlander op dit onderdeel en tikte als een van de weinige rijders de 60 km per uur aan voor hij de tweede bocht indook. Ik genoot in ieder geval van een prachtig Olympisch ochtendje voor ik mijn vaste zaterdagritueel ging doen langs de AH, Geri Peterse, Bakker Vonk, Gall & Gall en Bloem in De Clomp.

Diezelfde zaterdagavond ontsnapte in het SBS6-programma ‘Battle of the Tribute Bands’ The Eagles Legacy met twee inwoners van Zeist in de gelederen voor de tweede keer achter elkaar aan eliminatie en haalde daarmee de finale! Jim Schoonderwal op drums en Gerben Visser als leadzanger zijn dorpsgenoten die in deze Battle meestrijden. Een ‘talenten’ jacht in een heel ander format en een heel ander doel. Geen opgefokte meisjes en jongens die smachtend dromen van een muziekcarrière, maar nuchtere liefhebbers die naast hun werk gewoon lekker muziek maken van hun favoriete artiesten. Zo ook ‘onze’ Eagles Legacy.

Overigens gebeuren in de jurering rare dingen. Jurylid Cesar Zuiderwijk (die oude rocker hoef ik toch niet te introduceren?) die een prachtige uitvoering van Desperado (die tearjerker hoef ik toch ook niet te introduceren?) met een mager zesje waardeert omdat hij het gewoon een K** nummer vindt. Ademloos luisterde ik. Desperado, zo mooi en wat mij betreft een nummer dat door níemand mag worden gecoverd, werd haarzuiver vierstemmig gezongen. Jim die bedeesd na het eerste couplet met een zachte roffel invalt. Gerben die je, verkouden en daardoor met een emotionele snik, prachtig in het drama meeneemt. “Een 10”, fluisterde ik met een traan in mijn linkeroog.

Vorige week hielden ze met Desperado de ‘Rolling Stones’ achter zich. Afgelopen zaterdag scoorde ze met One of these Nights net genoeg punten om ‘Abba’ uit de competitie te tikken. Verbolgen kan ik mij niet aan de indruk onttrekken van een verborgen agenda bij de organisatie omdat er een vol ZiggoDome als finale is gepland. Maar laat ik niet aan complottheorieën doen. Want ik heb een plan. ZiggoDome of niet.

Laten we een dampend en zwetend Welcome Back Concert in onze eigen Peppel of Beauforthuis organiseren. Ik trommel al mijn vrienden op om ze massaal toe te juichen. Laat het One of these Nights worden. En dan hebben ze op TV nog geen enkele nummer van mijn favoriete debuutalbum gespeeld. Dat mogen ze dáár dan doen. Die ouwe man die alles meezingt met twee glazen bier in zijn hand, dat ben ik…

 
Voor meer informatie over de Eagles Legacy zie www.eagleslegacy.nl