Column
Wat mij opvalt is dat een mondkapje juist iedereen staat. Ik test mijn nieuwe stelling bij mijn medewandelaars na een licht tochtje door de heerlijke koele bossen van Austerlitz. Verbaasde hoofden draaien zich naar mij toe.
tekst en foto: Ruud Vermaase
Column
Ze ligt op de begraafplaats in Zeist. Telkens als ik de begraafplaats oploop voel ik me direct anders. Het is net zoals je op een feestje aankomt waar je meteen aanvoelt hoe de sfeer is. Alleen hier is het geen feestje.
tekst: Kirsten Vonk; foto: Pixabay
Column
Als het om biologisch boeren gaat loopt Nederland achter bij Europa. In Zeist is er wel De Groene Schuur: een initiatief waarbij biologische groenten en fruit van eigen bodem rechtstreeks door een groep consumenten bij de boeren worden ingekocht.
tekst: Steven Spaargaren; foto: Pixabay
Column
Ik lag al vroeg in bed, schrok midden in de nacht opeens wakker en kon daarna de slaap niet meer vatten. ‘Hoor…’, zei ik fluisterend. ‘Iemand huilt daarbuiten, het is hier vlakbij.’
tekst: Marcel Leenders; foto: Pixabay
Column
Het Teslagehalte in mijn wijk Kerckebosch is hoog maar niet evenredig over de straten verdeeld. Soms fiets ik door een straat die naar eigen waarneming het hoogste Teslagehalte van de hele wijk heeft.
tekst en foto: Arend Postma
Column
Ik drink een biertje op het terras van Blink. Naast mij zit een man. ‘Ik kan niet thuiswerken’. Het komt nogal geaffecteerd uit zijn keel. Een tel later voegt hij er veelbetekenend aan toe: ‘Dat gaat niet in mijn functie.’
tekst en foto: Ruud Vermaase
Column
Opvallend stil was het bij de Schaerweijde Golfclub. De groene velden verlaten. Rustig, maar ook een beetje triest. Geen Evert-Jannen en Claires met de lamswollen pullovers noncha over de schouders gedrapeerd. Geen “gozer, lùl, kijk die bal nou gaan!”.
tekst en foto: Renee van Tiel
Column
Bennie is over het algemeen een graag geziene gast in de kroegjes in Zeist. Op het eerste gezicht is er niets aan hem te zien. Ben heeft een diagnose, een stempel. Daar heeft ie zelf nog het meeste last van. Ben, mooie kerel, leuk dat je er Bent! Biertje?
tekst: Erica Pijs; foto: Van der Lee Fotografie
Column
Als ik de mensen zie die demonstreren tegen racisme, dan voel ik “splinters schieten door mijn schouder”, het knaagt, ook al zegt iedereen om me heen dat hij / zij niet discrimineert en ook ik zelf denk dat ik dat niet doe.
tekst: Henny Fokkema, foto: Pixabay
Column
In het halfduister zit ik naast een onrustige gast in ons hospice. Hij is benauwd en daardoor ook angstig om alleen te zijn. Nadat hij medicatie heeft gekregen nestel ik mij in een gemakkelijke stoel. Hij vindt het geruststellend dat ik bij hem blijf.
tekst en foto: Claire van Spanje-Blom
Column
“Hou jij muggen, thuis?” Hij wijst naar mijn met bulten bezaaide rechter arm. Het duurt even voordat het tot me doordringt wat hij vraagt. Ik kijk naar mijn arm en schiet in de lach. Visueel ingesteld als ik ben, zie ik het nu helemaal voor me.
tekst en foto: Erica Pijs
Column
Ik lag al een tijdje in bed, in gedachten, met gesloten ogen, eigenlijk gewoon te wachten op de slaap, toen ik het buiten in de verte hoorde rommelen. Alsof daar ergens, zo ongeveer ter hoogte van Bunnik, zwaar onweer opborrelde.
tekst: Marcel Leenders; foto: Pixabay
Column
Met de opening van het crematorium is Zeist toch mooi weer een voorziening die iets toevoegt rijker. Menigeen zal denken: ‘dit is helemaal te wow, hier wil ik wel in rook opgaan!’
tekst en foto’s: Arend Postma
Column
We mogen weer! Na twee en een halve maand van zeer beperkte ontmoetingen in de privésfeer met of zonder een glaasje, zijn we weer meer dan welkom in de horeca. Het is echt even wennen, bij Sherlock en Bommel.
tekst: Erica Pijs; foto: Pixabay
Column
Als er in Zeist een miljoen beschikbaar is, dan zou de gemeente ook kunnen besluiten 10.000 mensen met een laag inkomen een tegoedbon te geven van € 100 per persoon, vrij te besteden bij een sportclub of een culturele instelling.
tekst: Henny Fokkema; afbeelding: Pixabay