8 juli 2020
tekst en foto: Arend Postma
Het Teslagehalte in mijn wijk Kerckebosch is hoog maar niet evenredig over de straten verdeeld. In die van mij, de Anna Paulownalaan, staat zo nu en dan een aan de oplaadpaal en dat is het dan. Wel een mooi geheel met ons fraaie appartementengebouw op de achtergrond.
Australië is opgebouwd door criminelen uit Engeland en Ierland en wist zich daarna omhoog te werken tot een beschaafd continent. In Mitchell Street, Darwin, werd ik met ‘Hey mate!’ aangesproken en voelde mij er meteen thuis. Ok, in het park zaten Aboriginals, de oorspronkelijke bewoners, niet echt vrolijk te drinken zoals wij dat in Zeist in het Walkartpark gewend zijn.
Amerika is het continent waar honderden jaren geleden immigranten vanuit de hele wereld de indianen van hun land beroofden om zo zelf te overleven. Hieruit ontstond een ondernemersklimaat waarin niets onmogelijk leek en de vrijheid onbeperkt. Met uitgekiende marketingtechnieken werd obesitas in de vorm van fastfoodrestaurants wereldwijd uitgerold en zo een overweldigend succes. Nu domineren Amerikaanse platforms het dagelijkse leven van alle bewoners op deze aarde.
In die beste Amerikaanse traditie pakt Elon Musk van Tesla het nu ook weer groots aan. Met een vloot autoschepen vol Tesla’s overspoelt hij de Nederlandse automarkt om zo indirect de Nederlandse overheidsruif vol subsidiegeld voor elektrische auto’s leeg te slurpen.
Ik vind het best triest dat de enige motivatie voor Nederlanders een elektrische auto te kopen een fiscale dan wel financiële is. Maar eerlijk is eerlijk. Dat sommige mensen, die zelf niet over de fiscale mogelijkheden beschikken, Teslarijders ‘Plebs’ noemen, vind ik niet terecht. Het fraaie design maakt de auto zelfs voor een barbaar carport-fähig.
Soms fiets ik door een straat die naar eigen waarneming het hoogste Teslagehalte van de hele wijk heeft. Het is een straat waar kinderen net als vroeger nog op straat spelen - behalve Oud-Hollandsche spelletjes ook hockey met een behoorlijk hete aardappel in de keel. Door een zeker enthousiasme kan het gebeuren dat er minder oog voor de omgeving en het bijbehorende fietsverkeer is. Dat merk ik als er plotseling een jochie op een speelgoed Tesla de weg op schiet. Een Tesla die net zo echt is als de echte en net zo elektrisch, alleen moet hij op het dak zitten met aangepast stuur.
Als volwassene op de fiets wijs ik zonder enige stemverheffing op de gevaren van even niet opletten. Zoals het een welopgevoed kind van tegenwoordig betaamt krijg ik keurig een grote mond terug en daarna nemen de ouders het over.
Mijn opmerking tegen de ouders: ‘begin nou eens met jullie auto weg te doen en ga voortaan met het OV. Dan kan dat gele mannetje ook weg en hebben jullie recht van spreken!’
Dat valt niet in goede aarde, want hoe moet de moeder haar twee kinderen dan naar school brengen? Die elektrische bakfiets is alweer passé en daar kun je je dus niet meer met goed fatsoen mee vertonen. Zover heb ik mij nog niet in de materie verdiept en biedt mijn excuses aan voor het gebrek aan kennis over dit onderwerp.
 |
Volgende bijdrage: Zomers Zeist |
Tesla
Het is toch ook mogelijk dat de kinderen zoals de kinderen van mijn schoondochter gewoon zelf op de fiets naar school rijden. Zijn de kinderen nog te jong om alleen te gaan dan rijdt moeder met de fiets gewoon mee ipv met de auto. Regen of geen regen, ze zijn niet van suiker en daar wordt je sterk van. Deed ikzelf trouwens vroeger ook, terwijl ik een auto had.