Column
Met zijn allen blijven we binnen en als het enigszins kan, laten we de golf van het virus buiten ons om uitrazen. “Ik snap niet waarom in Nederland niet alle testcapaciteit wordt ingezet".
tekst: Henny Fokkema; foto: Pixabay
Column
De corona-crisis heeft al onze plannen in de war geschopt. Al maandenlang waren we bezig met de voorbereidingen voor de grote reis die we zouden maken komende zomer, een reis waar we lang voor hadden gespaard en erg naar uitkeken.
tekst: Anke de Jong, foto: Pixabay
Column
Ik vrees straks. Dat we weer normaal gaan doen. De hunker naar vroeger. We opnieuw gaan jakkeren en jagen. Dat we zo verlangen naar straks, naar vroeger, dat we niet zien hoe mooi het nu is.
tekst en foto: Erwin Hagen
Column
Hoe zou onze bodem er uit moeten zien als we willen groeien? Geen economische groei maar groeien in een gezond lichaam in een gezonde natuur. En wat wil dan zoiets ‘ongezonds’ als een virus ons doen inzien? Kirsten Vonk gaat op onderzoek.
tekst en foto’s: Kirsten Vonk
Column
In mijn eigen woonomgeving, op de Sophialaan en op de Marijkelaan, zijn recent twee situaties gecreëerd die mij tot olifantengedrag dwingen.
tekst en foto: Arend Postma
Column
Gister was het zondag, net als vandaag en morgen en waarschijnlijk volgende week ook nog, zelfs volgende maand. Misschien wel tot aan het eind van de zomer. Wie weet hoe lang nog.
tekst: Marcel Leenders; foto: Pixabay
Column
Ik zou willen voorstellen om los van welke kapitalistische gedachte dan ook het aardig zijn voor elkaar tijdens en na de crisis in ieder geval in Zeist voort te zetten en dit aardig zijn te concretiseren in politieke keuzes.
tekst: Henny Fokkema; foto: Pixabay
Column
“Wanneer ben jij er weer? ….Dus na het weekend zien we elkaar?”. Ik reageer eerlijk op wat ze zelf al langer moet vermoeden. Zachtjes durf ik te zeggen dat ik haar misschien nooit meer zie.
tekst en foto’s: Claire van Spanje-Blom
Column
Met een goed excuus, namelijk om meteen ook de lokale ondernemers te steunen, stap ik in mijn auto en rijd naar Slijterij Ossendrijver in het centrum van Zeist.
tekst: Erica Pijs; foto: Pixabay
Column
De bewoner met een groot huis en een tuin kan zich tijdens de coronacrisis gemakkelijker aan de gewenste quarantaine houden dan een gezin met drie kinderen, 10 hoog, in de L-flat in Zeist.
tekst: Henny Fokkema; Foto: Pixabay
Column
Als ik iets mooi vind, dan raakt het mij. Als iets je raakt, dat is het blijkbaar mooi. We lijken in deze Corona-tijd een beetje stil te staan, maar het tegendeel is waar. We hebben tijd om goed om ons heen te kijken. Te genieten. Geraakt te worden.
tekst en foto: Erwin Hagen
Column
Om een bevriende bloemist te helpen in deze tijd, bezorg ik bloemen in Zeist. Maar nu er een ophokplicht is en er geen meldingen meer zijn van dagelijkse files op de snelwegen, kun je als bezorger nergens meer fatsoenlijk parkeren.
tekst: Niels Roelen; foto: Cristel van Bergen
Column
Het panel noemt het onze collectieve zelfgenoegzaamheid: de overheidsmaatregelen die we in Nederland met zijn allen aan onze laars lappen. Buiten de grenzen van ons landje weten ze het al langer: "The Dutch are rude."
tekst: Erica Pijs; foto: Pixabay
Column
Om een bevriende bloemist te helpen in deze tijd, bezorg ik bloemen in Zeist. "Met een twinkeling in zijn ogen pakt hij, zonder het kaartje te lezen, de bloemen op."
tekst en foto: Niels Roelen
Column
Het zijn meestal geen woorden, maar vooral beelden die je bijblijven. Vooral wanneer het om iets ingrijpends gaat. Het beeld dat mij van deze tijd het meest zal bijblijven, is het beeld van een ziekenhuisbed met een schokkende opa in blauwwitte pyjama.
tekst: Marcel Leenders; foto: Pixabay