De waarde van een iets andere richting

5 juni 2020
tekst: Henny Fokkema; afbeelding: Pixabay

het neerzetten van een achteloze voet
in een andere richting, daar
begint het mee,

Lidy van Marissing

Op 12 mei jl. meldde het Algemeen Dagblad dat de gemeente Zeist bijna een miljoen euro gaat uittrekken voor ondersteuning van sportclubs en culturele instellingen om de gevolgen van de coronacrisis te verzachten. Ook horecaondernemers en winkeliers in Zeist kunnen rekenen op een tegemoetkoming om de kans op overleven te vergroten

“Gemeente Zeist is trots op horecaondernemers en publiek” luidde de kop van het persbericht dat de gemeente op 2 juni jl. liet uitgaan. Met een glim- en een grimlach las ik het persbericht van de gemeente “wat zijn we toch een leuk en rijk dorp, maar het kan veel leuker en nog rijker! Zeker als ik aan de dichtregels van Lidy van Marissing denk.

Inmiddels is het algemeen bekend dat mensen met een minimum inkomen het meest te lijden hebben onder de coronacrisis: ze zijn klein behuisd, hebben vaak geen tuin en minder kans op werk. En ook al kent de werkster “de onderkant van kast en ledikant” en “heeft zij zichzelve aan de vloer verpand” de werkster zal voor haar eigen veiligheid en voor de veiligheid van mevrouw en haar gezin gedurende de lockdown niet welkom zijn (geweest) en in veel gevallen ook niet worden doorbetaald.

Een achteloze voet neerzetten in een andere richting? Het is natuurlijk mooi dat de gemeente zich zo inzet voor de sportverenigingen, de culturele instellingen, de horecaondernemers en de winkeliers. Maar ………… vraag ik me af, waarom moeten al deze instellingen direct met geld door de gemeente gesteund worden, zonder dat er gekeken wordt of gelijktijdig ook andere belangen kunnen worden gediend? Hoe goed bedoeld, waarom laat de gemeenten het steungeld niet ten goede komen aan een breder nut van het algemeen?

Als er in Zeist een miljoen beschikbaar is, dan kunnen 10.000 mensen minstens € 100 per persoon ontvangen. Concreet: de gemeente zou ook kunnen besluiten om het miljoen te verdelen onder de mensen die staan ingeschreven bij de Regionale Sociale Dienst in Zeist door hen een tegoedbon te geven, vrij te besteden tot het einde van het kalenderjaar bij een sportclub, een culturele instelling, bij de horeca of een Zeisterse winkelier. Op deze manier vloeit het beschikbaar gestelde steungeld terug in de Zeisterse economie en snijdt het mes aan meerdere kanten. Een idee dat gemakkelijk is uit te voeren.

• Bij de Regionale Sociale Dienst in Zeist zijn de inkomensgegevens en adressen van de doelgroep voor toezending van de tegoedbon met één druk op de knop uit de computer te halen.
• De voor subsidie in aanmerking komende sportclubs, culturele instellingen, horecaondernemers en winkeliers zijn bij de gemeente bekend. Als zij subsidie bij de gemeente hebben aangevraagd en aan de voorwaarden voor subsidie hebben voldaan, dan komen zij in aanmerking om de tegoedbonnen te verzilveren.
• Culturele instellingen zoals Figi, die mogelijk door mensen met een kleine beurs uit schroom worden gemeden kunnen hierdoor kennismaken met een nieuwe doelgroep klanten.
• De instellingen en ondernemers worden geprikkeld tot creativiteit om bezitters van de tegoedbonnen aan te trekken.

Een actieve deelname aan de sportclubs, het culturele leven en de economie van Zeist door meer diverse groepen brengt het ‘goede leven in Zeist’ voor meerdere inwoners dichterbij. De burgers die het meest te lijden hebben van de crisis worden net zoals andere gedupeerden begunstigd. Tegelijkertijd verzacht de tegoedbon de gevolgen van de coronacrisis voor culturele instellingen, sportclubs, horeca en winkelstand en vergroot de tegoedbon hun kans op overleven door meer klandizie en omzet.

Volgende column: Puzzelen tijdens Coronatijd