29 oktober 2023
tekst en foto: Dick Koopman
Er was een tijd dat ik iedere zaterdag op de Steynlaan kwam. Corum zat daar op een hoek en ik deed daar boodschappen. Zo had ik een heel rijtje: de bakker, de slager op de Bergweg en dan door naar Corum. Vanaf mijn huis op de Dalweg was dat altijd een lekker ritje. Thuisgekomen werd het gezin een beetje wakker en kon zo aan het verse ontbijt.
Inmiddels ben ik verhuisd, is de slager weg en is Corum verhuisd naar het centrum. Wat is gebleven is de Steynlaan.
In de loop der jaren heb ik veel zien veranderen. Winkels gingen af en aan, veranderden van eigenaar of bleven wat zij al jaren zijn, zoals de kapper. Wat nooit is veranderd is het gekke karakter van de Steynlaan. Een allegaartje van winkelaanbod, het wormvormig aanhangsel van het centrum maar toch ook helemaal niet het centrum. Een onduidelijk straat waarvan je niet precies weet waarom je er zou moeten vertoeven.
Maar als ik door mijn oogharen kijk zie ik in potentie ook een soort Kanaalstraat in Zeist. Die Kanaalstraat in Utrecht, in Lombok om precies te zijn, is ook een allegaartje. Als kind kwam ik daar al met mijn ouders in augustus tijdens de feestweek. Een echte arbeidersbuurt, arm en heel Utrechts. In de loop der jaren veranderde de straat volop. En nu is het een mix van autochtoon en allochtoon, van Nederlandse geuren en geuren van rond de Middellandse Zee. Heerlijk. Je kunt er olijven kopen, nana en koshbar (munt en koriander) maar ook exotisch aardewerk. De sfeer is druk en top.
Dat beeld heb ik als ik zomaar op een herfstmiddag uitkijk over een druilerige Steynlaan. Een aantal ingrediënten is er al. De dierenwinkel, de winkel met stenen, kroegen, de kapper, een aantal winkels met exotische producten, de eroshop, een wijnhandel, restaurantjes enzovoort. Ik vergeet er zo nog een en ander.
Wat ontbreekt is een ziel. En voor die ziel is beleid nodig, niets ontstaat zomaar uit het niets. Als de gemeente Zeist de Steynlaan anders bekijkt, namelijk als de plek waar de grote wereld Zeist binnenkomt, dan is er een kans van slagen. Het is niet in een jaar gedaan, veranderingen nemen tijd in beslag. Maar stel eens voor: vanaf het kruispunt loop je de Steynlaan in om al je lekkere dingen te kopen, nog even een mooie schaal voor de couscous uit te zoeken en een speeltje voor de kat te kopen. En tijdens de kerst is de laan mooi verlicht en druk. Stel je dat eens voor.
Ik zou er blij mee zijn. Wat ik inmiddels ook mis is de mooie verlichting van Stan & Co. Dat was nog eens iets om blij van te worden. Maar ja, de wereld verandert.
Dick schreef eerder: Mannen met een linnen tasje |
Meer over de Steynlaan: Stille verandering op de Steynlaan |
Volgende column: Carolina Reaper |