1 juli 2019
tekst en foto: Chantal van der Loo
De zomer is feitelijk nog maar net begonnen, maar voor mijn gevoel zitten we er al middenin. Van natte moesson tot tropische hitte, het is allemaal al voorbij gekomen. Deze sterke schommelingen in het weer de afgelopen periode stelden mij voor de nodige uitdagingen. In het kader van meer balans tussen werk en privé, hebben we sinds kort namelijk het motto ‘hard werken – hard ontspannen’ omarmd. De economie bloeit, er is werk genoeg. En met twee ZZP-ers in een huishouden lukt minder werken ons simpelweg niet. Maar je moet wat om niet in het leger der opgebranden ingelijfd te worden. Hard werken mag, maar dan moet daar tegen over ook flink worden ontspannen.
Overtuigd van de heilzame effecten planden we ijverig weekenden in de agenda. We maakten wilde plannen over er op uit gaan, hotelletjes en misschien zelfs wel kamperen. Helaas, de weersvoorspellingen in de door ons geplande weekenden beloofden in een omtrek van 300 kilometer vooral natte moesson. Maar dan zonder hoge temperaturen. Wandelingetje tussen de buien door dan maar in omgeving Zeist, ook niets mis mee. En dan met een kop koffie bij het Beauforthuis naar de regen kijken is ook heel ontspannend.
Maar zodra je dan weer thuis bent, is er altijd wel weer wat te doen. Werk, de was, een kind overhoren. Op de enorm warme dagen zat ik me dan weer met een ventilator naast de laptop ijverig in het zweet te werken om de gestelde deadlines te halen. Vaak tegen de klippen op. Dat schoot niet erg op. Er moest gewerkt worden aan de ontspanning!
Dit weekend beloofde tropische temperaturen dus veegden we de agenda ’s ochtends leeg en verplaatsten de “to-do’s” naar het eind van de middag. (lang leve de ruime openingstijden van de supermarkt!). Zo waren we al vroeg op, flessen water in de coolbox, handdoeken in de tas, voor de file uit. En, hop, de duinen in voor een fikse wandeling. Dat we niet de enigen waren die de ochtend wilden benutten, getuigden de bootcamps en poweryoga-sessies bij de plaatselijke zwemvijver. En de club kwieke bejaarden die de ochtendkoelte benutte om in een behoorlijk tempo door de duinen te marcheren. Iedereen was druk met ontspannen. De temperatuur begon ook aan zee al snel te stijgen en na nog wat warm geploeg door het zand, hebben we trouw aan ons motto nog een uurtje met een boek in de hand naar de zee zitten staren en van de zon genoten. Niet veel later stonden we gewoon weer in de rij bij de grootgrutter voor de wekelijkse boodschappen. ’s Avonds een heel gezellig feestje bij vrienden in de tuin, dat natuurlijk later werd dan gedacht.
Kortom een heerlijk ontspannen weekend. Ik ben er moe van!
Volgende column: Van A tot Z