1 september 2015
tekst: Ruud Vermaase
Mijn zoon zoekt muziekposters voor op zijn kamer maar op internet slaagt hij niet. Ook in de prachtige platenzaak Concerto in Amsterdam beweert hij niets te kunnen vinden. Stiekem heb ik al een paar keer gesurft op internet om hem te verrassen maar ook ik kan geen fraaie poster vinden van een festival of een bandje waar hij van houdt.
Zo zitten we samen te piekeren aan de eettafel als hij weer eens thuis is. Ik geef een suggestie om met ‘foto op linnen’ zelf een poster te maken van een mooie platenhoes. Ik heb al een voorbeeldje gemaakt van de laatste cover van Alt-J, een jonge band die we beiden goed vinden. Hij reageert niet zo enthousiast. “Heb jij dan geen oude posters”, vraagt hij mij. Die heb ik, bij sommige elpees zaten vroeger wel eens posters. Meteen schieten mij natuurlijk een paar van The Beatles te binnen. Bij Imagine zit die prachtige zwart-witte foto van John Lennon aan een witte vleugel, De driedubbelaar All Things Must Pass bevat die poster van George Harrison als een soort tovenaar. Enthousiast sprint ik de trap op naar mijn kamer en loop in mijn kast de rij elpees langs.
In Imagine zit de poster niet meer, ook in Live at Leeds van The Who ontbreekt de poster. Klopt, denk ik, die had ik met behangerslijm op mijn kamer in Wassenaar geplakt.
Maar in het witte dubbelalbum van The Beatles zit nog wel de poster en de 4 prachtige foto’s van Ringo, John, Paul en George waarvan mijn dochter meteen zegt: “He, dat kunnen gewoon 4 jongens van nu zijn”. Een beetje trots voel ik in mij opkomen. Mijn zoon legt ze meteen apart.
Maar de mooiste vind hij die van Bob Dylan, die in het album Live at Budakan zit. “Wow”, zegt hij bewonderend. ‘’Mag ik die echt hebben?”
‘’Natuurlijk mag je die hebben!’’ Mijn vrouw begint zich ermee te bemoeien. “Wat moet jij er nu nog mee, Ruud? Het is toch mooi dat je zoon ze meeneemt.”
Iedereen ziet de twijfel in mijn gezicht. Waarom bewaar ik al ruim dertig jaar die elpees, liefst zo compleet mogelijk met posters, tekstboekjes en bij vele heb ik toegangskaartjes en recensies van concerten gestopt waar ik bij ben geweest? Ik bewaar het om het door te geven. Het stemt mij ook altijd tevreden als kinderen, of zelfs vrienden van mijn kinderen, in mijn verzameling zoeken naar dat ene album van dat ene bandje.
Dat moment is nu gekomen, realiseer ik mij. Doorgeven aan een volgende generatie. Ik zie mijn zoon de poster van Bob Dylan secuur opvouwen en in zijn tas stoppen.