Hij is één van de zwijgende mensen met wie ik alweer 10 jaar ’s ochtends bij de Jordan-bushalte opstap. Door de jaren heen heb ik hem zien veranderen. Hij begon als een keurige jongen, waarschijnlijk op weg naar zijn eerste baan.
tekst: Ruud Vermaase, foto: Pixabay

“Kunt u mij vertellen wanneer u voor het laatst een ribbroek hebt gedragen, mijnheer?” De verkoper van Duetz vraagt het terwijl hij geknield de broekspijp secuur op lengte vouwt. 
tekst en foto: Ruud Vermaase

De fysiotherapeut kan zijn ongeloof niet verbergen bij het bestuderen van het filmpje over mijn tred door de gang van de fysiopraktijk van Van Tongeren. 
tekst en foto: Ruud Vermaase

Het moet in Radio Becker aan de Slotlaan geweest zijn aan het einde van de zomer in 1970. Een elpee leek haar een goede investering. “Deze moet je kopen.” 
tekst en foto’s: Ruud Vermaase

Ineens besloot ik om mijn fiets niet te stallen bij halte Jordanlaan en daar de bus te pakken naar Utrecht CS, maar om door te fietsen langs de Utrechtseweg. 
tekst en foto: Ruud Vermaase

Zaterdag 29 juni is het veteranendag. Columnist Ruud Vermaase lukt het nog steeds niet om een rake elevator pitch uit de mouw te schudden over zijn VN-missie. 
tekst en foto: Ruud Vermaase

Peinzend kijk ik Johan na die balend op zijn fiets springt op weg naar huis, op weg naar Studio Voetbal dat om 19.00 begint met eredivisievoetbal.
tekst: Ruud Vermaase, foto: Pixabay

Door de Korte Steynlaan weergalmt een indrukwekkend motorgeluid. Vanuit de hockeywinkel kijk ik naar buiten en zie een BMW-cabriolet over de straat glijden. 
tekst: Ruud Vermaase, foto: Pixabay

De lucht van een pittige boemboe walmt uit een pannetje bij de open deur van de toko aan de 1e Hogeweg in Zeist. “Even proeven mijnheer”? 
tekst en foto: Ruud Vermaase

Op het perron van station Driebergen-Zeist zie ik hem al van ver aankomen. Hij spreekt elke treinreiziger aan die op de ochtendtrein wacht richting Arnhem. 
tekst en foto’s: Ruud Vermaase

Vanaf het café op de hoek van de Slotlaan loop ik de Steijnlaan in op zoek naar de eerstvolgende kroeg. Ik moet even tot rust komen, het liefst alleen. 
tekst: Ruud Vermaase, foto's: Pixabay

De borrel om het jaar feestelijk uit te luiden en het nieuwe jaar soepel in te glijden, dreigt op een fiasco uit te lopen. En ik ben de schuldige. Vijf mannen staren mij aan.
tekst en foto: Ruud Vermaase

Ik ben geen liefhebber van tweedehands boeken. Ook niet nu ik met een schaakboekje in de hand sta bij de kast met tweedehands boeken bij Albert Heijn. 
tekst en foto: Ruud Vermaase

“We moeten ons maar gelukkig prijzen met een ziekenhuis om de hoek.” Het is het gesprek van de dag in de wachtruimte voor het bloedprikken. 
tekst: Ruud Vermaase, foto: Freepik

“Jullie weten toch dat ik de inspiratiebron was voor die Leffe Blond reclame?” De meesten kennen mijn verhaal en wachten op het vervolg. 
tekst: Ruud Vermaase

Al bijna 25 jaar woon ik in Zeist en leg ik mensen uit dat de KNVB in mijn mooie dorp resideert. Geweldig zou het zijn om de grote sterren in het echt aan het werk te zien. 
tekst: Ruud Vermaase, foto: Pixabay

“Oh, heb ik mijn statiegeldbonnetje wel ingeleverd?” Geschrokken kijk ik naar mijn volle kratje waarin het dan helemaal onderop zou moeten liggen. 
tekst: Ruud Vermaase, foto: Pixabay

Nooit gedacht dat dit mij ooit zou overkomen. Geknield op een dubbele laag zitkussentjes, ooit gescoord tijdens een hockeytoernooi, schraap ik met een staalborstel de stenen schoon van ons terras. 
tekst en foto: Ruud Vermaase

“Zou jij dan een lintje weigeren, Ruud?” Die vraag had ik al een tijdje verwacht na mijn nu al een half uur durend dronkemansrelaas over wie nu wel en wie nu niet een lintje verdient.
tekst: Ruud Vermaase, foto: Pixabay

Het spant erom of we genoeg mannen hebben om de training vanavond door te laten gaan. “Bij minder dan 6, cancelen we de training”, dreig ik streng in de groepsapp.
Tekst en foto: Ruud Vermaase