Maar nu zit ik dus met mijn gloednieuwe marineblauwe Chelsea Boots keurig op een stoel aan een gebutste eikenhouten tafel in Taste. De laatste zondagavond voor de tweede lockdown. De bittergarnituur vindt gretig aftrek.
tekst en foto: Ruud Vermaase

Terwijl Nederland verkoeling zocht op overvolle stranden, reed ik naar mijn favoriete bossen rondom Zeist. Ver vanaf het pad zie ik ineens een gedaante roerloos tegen een boom zitten. Hij zit met zijn blik naar beneden gericht en een capuchon over het hoofd. 
tekst en foto: Ruud Vermaase

Wat mij opvalt is dat een mondkapje juist iedereen staat. Ik test mijn nieuwe stelling bij mijn medewandelaars na een licht tochtje door de heerlijke koele bossen van Austerlitz. Verbaasde hoofden draaien zich naar mij toe.
tekst en foto: Ruud Vermaase

Ik drink een biertje op het terras van Blink. Naast mij zit een man. ‘Ik kan niet thuiswerken’. Het komt nogal geaffecteerd uit zijn keel. Een tel later voegt hij er veelbetekenend aan toe: ‘Dat gaat niet in mijn functie.’
tekst en foto: Ruud Vermaase

“Maar er is regen voorspeld?” A. speelt verbazing als ik voorstel om een serie satés te maken als onze kinderen het weekend komen eten. Ze weet dat ik het gewend ben om ook bij regen buiten bij het vuur te staan.
tekst en foto: Ruud Vermaase

Voor het eerst in 15 jaar sloeg Ruud zijn maandelijkse column over. Geveld door corona was hij tot niets in staat. Op social media werd hij gevraagd zijn 10 beste boeken te plaatsen. Dat maakte zijn column van exact 5 jaar geleden ineens weer actueel.
tekst en foto: Ruud Vermaase

De Jonckheer loopt al behoorlijk leeg, als een blinde man naar ons toeloopt en vraagt of hij een biertje mee mag drinken. “Jullie klinken wel gezellig”, voegt hij er met enig understatement aan toe.
tekst: Ruud Vermaase; foto: Pixabay

Een oud klein mannetje stapt in bij de bushalte van het Diakonessenhuis. Waar alle andere inzittenden stoïcijns naar hun schermpjes blijven kijken en hun tassen naast zich op de stoel hinderlijk laten liggen, maak ik oogcontact en schuif zelfs een beetje verder naar het raam.
tekst en foto: Ruud Vermaase

Hij is één van de zwijgende mensen met wie ik alweer 10 jaar ’s ochtends bij de Jordan-bushalte opstap. Door de jaren heen heb ik hem zien veranderen. Hij begon als een keurige jongen, waarschijnlijk op weg naar zijn eerste baan.
tekst: Ruud Vermaase, foto: Pixabay

“Kunt u mij vertellen wanneer u voor het laatst een ribbroek hebt gedragen, mijnheer?” De verkoper van Duetz vraagt het terwijl hij geknield de broekspijp secuur op lengte vouwt. 
tekst en foto: Ruud Vermaase