4 juni 2022
tekst: Rianne Schorel
Een hersenschudding schopte de voetbaldroom van voormalig ADO-spits Rianne Schorel (38) aan duigen. Nu traint ze anderen hoe ze hun hersens na letsel kan resetten. Volledig hersteld runt Rianne met tweelingzus Nanja trainingscentrum Move the Brain op de 2e Dorpsstraat in Zeist. "Herstel kan zo veel sneller, weet ik nu”. Rianne vertelt haar verhaal:
“Zo lang had ik er van gedroomd: spelen in het Nederlands elftal, samen met mijn tweelingzus Nanja. Ik kreeg die uitnodiging op het moment dat Nanja’s voetbalcarrière door een blessure al geëindigd was. Die van mij zat net zwaar in het slop, als gevolg van een hersenschudding die niet de eerste was geweest. Het gat waarin ik vervolgens viel, had niet dieper kunnen zijn. Kennis van dit soort blessures - en daarmee een adequate behandeling en begeleiding – ontbrak. En de weg naar 10 jaar herstel volgde.
Nederlands elftal
Daardoor maakte ik het door de Oranje Leeuwinnen gewonnen Europees kampioenschap van 2017 en de verloren WK-finale van 2019 niet als speelster, maar thuis voor de tv mee. Mijn tien jaar lange strijd, die het gevolg was van een ‘broken brain’, manifesteerde zich voor het eerst na een thuiswedstrijd van mijn toenmalige club ADO tegen AZ, februari 2008. Nadat ik weer was bijgekomen, heb ik gedaan wat iedere jonge sporter in zo’n situatie doet: met m’n hoofd schudden en doorspelen. Nadenken of dat verstandig is, doe je op die leeftijd niet. Je hebt ook geen idee wat een hersenschudding is en hoe je daar mee moet omgaan. En dat geldt eigenlijk voor iedereen, tot en met artsen, heb ik helaas gemerkt.
De hersenen liggen niet vast tegen de schedel aan, maar drijven in een vloeistof die tussen de hersenen en schedel zit. Wanneer er een klap tegen het hoofd komt, worden de hersenen door elkaar geschud. Daardoor kunnen bepaalde hersencellen (tijdelijk) niet meer met elkaar communiceren. Om daarvoor te compenseren, wordt de informatie die deze hersencellen normaal aan elkaar zouden doorgeven tijdelijk met een omweg verstuurd. Dit kost meer energie, waardoor hoofdpijn, vermoeidheid en andere klachten kunnen optreden.
Hersenschudding
Na de hersenschudding was het alsof mijn hersenen daarna niet meer functioneren; heel eng. Geluiden, licht, allerlei prikkels alles kwam driedubbel binnen. Een enkel die verstuikt is, een verdraaide knie of een been dat gebroken is, zijn duidelijke blessures die een duidelijk vervolg hebben. Bij hersenen ligt dat anders, daar over is niks bekend. Ik begreep niet waarom ik zo’n raar hoofd had en waarom mijn ogen zo veel moeite met licht hadden. Heel vaak had ik een zonnebril op en vroeg ik mij af: hoe ga ik ooit nog trainen of wedstrijden spelen? Na twee maanden dacht ik dat ik niet meer beter zou worden. Bij gebrek aan antwoorden ben ik toch maar weer gaan trainen. ADO-icoon Lex Schoenmaker was assistent-trainer en vroeg me na mijn terugkeer: “Rianne, wat is er aan de hand? Je hele motoriek is weg.” Hij zag een compleet andere manier van lopen en bewegen bij mij. Nog steeds had ik dezelfde vragen, en geen antwoorden.
Geleidelijk aan kwam ik in een fase dat voetbal mij even niets kon schelen. Eerst wilde ik weer kunnen functioneren in het gewone leven, want dat lag ook helemaal stil. Ik ging de deur niet uit, licht en geluid bleven onverdraaglijk zo ook was ik constant duizelig.
Neerwaartse spiraal
Ik kwam helemaal nergens toe. Heel beangstigend, ook omdat zij niemand kon uitleggen wat met me aan de hand was. Want hoe leg je dat aan een ander uit als je ’t zelf niet weet en niet begrijpt? Naarmate de tijd verstreek, verdween de gedachte dat ’t snel en vanzelf voorbij zou gaan, en daarmee mijn toekomstperspectief. Het enige dat ik van artsen hoorde, was: neem rust. Maar ik had niet anders gedaan, kon ook niet anders. Heel frustrerend, omdat artsen niks onderzochten, omdat onderzoek niet kon verklaren waar mijn klachten vandaan kwamen ook omdat niks - reflexen, balans - werd getest. Daardoor voelde ik mij machteloos en had ik geen hoop meer voor herstel en werd depressiever ervan en de spiraal werd alleen maar neerwaartse en negatiever.
Misschien was het doel wel een trap bij me vandaan, misschien zou het een prachtige dag zijn als ik op zou staan. Zonder te moeten luisteren naar het constante gepiep. Zonder de barstende hoofdpijn die mij in tranen achterliet. Ik moest vrede vinden, ondanks de schreeuwen die ik slaakte. Het licht binnenlaten, en geen zorgen maken over iets dat kraakte. Ik moest doorgaan; het was het spel van het leven, ik moest mijn ellende te boven gaan, zonder op te geven.
Ik kreeg wel allerlei goedbedoelde adviezen. Zoek rust op was er zo één. Maar rust als een atleet is geen antwoord. Doordat niemand me kon helpen, en de informatieverwerking niet binnenkwam, was in contact zijn met mensen vermoeiend en raakten ik van alles kwijt in mijn omgeving: eigenwaarde, identiteit, vriendschappen en werk, jaren geïsoleerd, instabiel, vervreemdde ik van mezelf, mijn familie en omgeving.
Herstel
Na een lange zoektocht heb ik herstel gevonden, waarvoor ik onder andere met topatleten in Michigan en Florida in een trainingscentrum heb gezeten. Ik heb nu geen last meer van licht en geluiden, en kan mijn dagelijkse leven weer oppakken.
Door dit resultaat heb ik zelf uiteindelijk in 2018 samen met mijn tweelingzus Nanja Move the brain opgericht in Zeist op de 2e dorpsstraat 30, een trainingscentrum voor mensen met niet aangeboren hersenletsel, bijvoorbeeld als gevolg van een verkeersongeluk.
Move The Brain is een intensief herstel programma gericht op onder andere het brein, de leefstijl en het gedrag voor mensen met het postcommotioneel syndroom/hersenschudding (PCS), burn-out (preventief), PTSS, Whiplash en Covid. Hierin krijgen mensen een op maat gemaakt programma en gaan ze 5 of 10 dagen uit hun setting weg.
Het onderscheidend vermogen is dat Move The Brain toewerkt naar een effectief en blijvend herstel. Daarnaast geven wij geen diagnose, maar trainen we op de symptomen door middel van het activeren en optimaliseren van het brein, en schenken we ook aandacht aan de leefstijl en het gedrag”.
Voor meer informatie zie https://movethebrain.nl/nl/
Meer over hersenletsel: Hoe mijn leven onaangekondigd veranderde |
Meer over vrouwenvoetbal: Zeister voetbaltrainers aan het woord, deel IV |
Volgende artikel: Wedstrijd voor jongeren: duurzame sport of hobby |