Verwonderingen in Zeist

Column
Maar nu zit ik dus met mijn gloednieuwe marineblauwe Chelsea Boots keurig op een stoel aan een gebutste eikenhouten tafel in Taste. De laatste zondagavond voor de tweede lockdown. Het bittergarnituur vindt gretig aftrek.
tekst en foto: Ruud Vermaase

Column
Terwijl Nederland verkoeling zocht op overvolle stranden, reed ik naar mijn favoriete bossen rondom Zeist. Ver vanaf het pad zie ik ineens een gedaante roerloos tegen een boom zitten. Hij zit met zijn blik naar beneden gericht en een capuchon over het hoofd. 
tekst en foto: Ruud Vermaase

Column
Wat mij opvalt is dat een mondkapje juist iedereen staat. Ik test mijn nieuwe stelling bij mijn medewandelaars na een licht tochtje door de heerlijke koele bossen van Austerlitz. Verbaasde hoofden draaien zich naar mij toe.
tekst en foto: Ruud Vermaase

Column
Ik drink een biertje op het terras van Blink. Naast mij zit een man. ‘Ik kan niet thuiswerken’. Het komt nogal geaffecteerd uit zijn keel. Een tel later voegt hij er veelbetekenend aan toe: ‘Dat gaat niet in mijn functie.’
tekst en foto: Ruud Vermaase

Column
“Maar er is regen voorspeld?” A. speelt verbazing als ik voorstel om een serie satés te maken als onze kinderen het weekend komen eten. Ze weet dat ik het gewend ben om ook bij regen buiten bij het vuur te staan.
tekst en foto: Ruud Vermaase

Column
Voor het eerst in 15 jaar sloeg Ruud zijn maandelijkse column over. Geveld door corona was hij tot niets in staat. Op social media werd hij gevraagd zijn 10 beste boeken te plaatsen. Dat maakte zijn column van exact 5 jaar geleden ineens weer actueel.
tekst en foto: Ruud Vermaase

Column
De Jonckheer loopt al behoorlijk leeg, als een blinde man naar ons toeloopt en vraagt of hij een biertje mee mag drinken. “Jullie klinken wel gezellig”, voegt hij er met enig understatement aan toe.
tekst: Ruud Vermaase; foto: Pixabay

Column
Een oud klein mannetje stapt in bij de bushalte van het Diakonessenhuis. Waar alle andere inzittenden stoïcijns naar hun schermpjes blijven kijken en hun tassen naast zich op de stoel hinderlijk laten liggen, maak ik oogcontact en schuif zelfs een beetje verder naar het raam.
tekst en foto: Ruud Vermaase

Column
Hij is één van de zwijgende mensen met wie ik alweer 10 jaar ’s ochtends bij de Jordan-bushalte opstap. Door de jaren heen heb ik hem zien veranderen. Hij begon als een keurige jongen, waarschijnlijk op weg naar zijn eerste baan.
tekst: Ruud Vermaase, foto: Pixabay

Column
“Kunt u mij vertellen wanneer u voor het laatst een ribbroek hebt gedragen, mijnheer?” De verkoper van Duetz vraagt het terwijl hij geknield de broekspijp secuur op lengte vouwt. 
tekst en foto: Ruud Vermaase

Column
De fysiotherapeut kan zijn ongeloof niet verbergen bij het bestuderen van het filmpje over mijn tred door de gang van de fysiopraktijk van Van Tongeren. 
tekst en foto: Ruud Vermaase

Column
Het moet in Radio Becker aan de Slotlaan geweest zijn aan het einde van de zomer in 1970. Een elpee leek haar een goede investering. “Deze moet je kopen.” 
tekst en foto’s: Ruud Vermaase

Column
Ineens besloot ik om mijn fiets niet te stallen bij halte Jordanlaan en daar de bus te pakken naar Utrecht CS, maar om door te fietsen langs de Utrechtseweg. 
tekst en foto: Ruud Vermaase

Column
Zaterdag 29 juni is het veteranendag. Columnist Ruud Vermaase lukt het nog steeds niet om een rake elevator pitch uit de mouw te schudden over zijn VN-missie. 
tekst en foto: Ruud Vermaase

Column
Peinzend kijk ik Johan na die balend op zijn fiets springt op weg naar huis, op weg naar Studio Voetbal dat om 19.00 begint met eredivisievoetbal.
tekst: Ruud Vermaase, foto: Pixabay