BBQ-en doe je in de regen

2 juni 2020
tekst en foto: Ruud Vermaase

Mijn allereerste barbecue maakte diepe indruk. Als jongetje van pakweg vier jaar gingen we met de hele familie naar mijn opa en oma in Aalst. Al mijn ooms, tantes, neefjes en nichtjes waren er al, maar ik had geen oog voor ze. In de deuropening van de schuur (goedang) zaten mijn opa en een van ooms bij een klein bakje vuur. De een hield een paraplu boven het bakje, de ander draaide de saté babi om. “Je komt als geroepen, Ruudje”, verwelkomde mijn oom me. “Kun je mooi helpen.”

Ik ging op een krukje erbij zitten en ben niet meer weggegaan. Geboeid keek ik naar het vuurtje en fantaseerde dat ik een cowboy was die boven het kampvuur grote stukken vlees ronddraaide. Een stoere Rawdy Yates met zijn hoed diep over de ogen die de kok Whisbone in de maling nam. Een groot pistool in mijn holster… Ik had spijt dat ik mijn cowboyspullen niet had meegenomen.

Mijn oom haalt mij uit mijn dagdroom en drukt mij een bamboe matje in mijn hand. ‘’Kom op! Kipassen! En snel!” Hij grijnst. De eerste satés zijn van het rooster gehaald en als ik wapper gloeien de kooltjes op. Er verschijnen zelfs vlammetjes. “Niet te hard jongen, dan brandt de arang te snel op”, leert hij me.

Ik weet zeker dat het tijdens de tweede barbecue bij mijn opa en oma ook regende. En ook toen mijn vader de smaak te pakken kreeg en thuis ermee aan de slag ging. Mijn vader en ik zaten samen steevast onder het afdakje naast onze schuur. In spiritus ondergedompelde kranten functioneerden als aanmaakblokjes, een stevig opgevouwen krant als kipas. Mijn zussen en moeder droog in het huis. “Wij mannen moeten het werk doen”, klaagt mijn vader terwijl hij aan een heet kooltje een sigaret opsteekt. Hij lacht samenzweerderig als we stiekem alvast een sateetje delen. Ik geniet.

“Maar er is regen voorspeld?” A. speelt verbazing als ik voorstel om een serie satés te maken als onze kinderen het weekend komen eten. Ze weet dat ik het gewend ben om ook bij regen buiten bij het vuur te staan. Dat doe ik dan wel bij een comfortabele Weber, onder een luifel bij de openslaande deuren en met een biertje in mijn hand. In mijn eentje, want alle andere mannen blijven wijselijk binnen…

Volgende bijdrage: Uitslag peiling Na de coronacrisis