Verwonderingen in Zeist

Van de een op de andere dag zijn er bij alle toegangspunten naar mijn straat bordjes tegen de lantaarnpalen geschroefd. ‘’Attentie! Whatsapp buurtpreventie’’. Mij is niets gevraagd, wat overigens wel vaker het geval is in mijn leven.
tekst en foto: Ruud Vermaase

Slechts voor een paar tientjes kan ik hem in mijn bezit krijgen. Een bruin suède jekkie, die wij hockeyballen zo graag in het weekend dragen. Opgetogen fiets ik naar de V&D waar ze in de aanbieding zijn.
tekst: Ruud Vermaase; foto's: Ruud Vermaase/Mel Boas

Ik zie hem secuur alle pakken met crackers bekijken, alvorens hij er eentje voorzichtig in zijn winkelkarretje legt. ‘’Wat ben je aan het doen, Frits?’’
Tekst: Ruud Vermaase, foto: Pixabay

Van vele kanten en zeer uiteenlopende invalshoeken kreeg ik het verzoek om mijn oktobercolumn te wijden aan Riem de Wolff, de onlangs overleden Blue Diamond.
tekst: Ruud Vermaase

Braaf biecht ik mijn wekelijkse eetgewoonten op bij een diëtiste die ik één keer gratis mag consulteren om mijn gewicht, cholesterol en alle andere denkbare kwalijke zaken onder controle te houden.
tekst en foto: Ruud Vermaase

Wie kent de reeks niet van Loe de Jong over de Tweede Wereldoorlog? Bij de verdeling van de erfenis was er geen discussie wie er met de 108 cm lange rij boeken naar huis mocht.
tekst en foto's: Ruud Vermaase

Ik geloof mijn ogen niet en kijk om mij heen of er geen candid camera is. Of een undercover agent die mij gaat betrappen op heling. Maar ze liggen er toch echt gewoon.
tekst: Ruud Vermaase

Ze heeft wel wat… deze visvrouw… Ik hoor de kibbeling in het vet gaan, dus heb nog wat tijd om een gesprekje aan te knopen. 
tekst: Ruud Vermaase, foto: Pixabay

‘Koekjes’ staat er op het boodschappenlijstje. Zoals elke week trouwens. Zeker nu de kinderen het huis uit zijn, probeer ik het verstandig te houden.
tekst: Ruud Vermaase

Humeurig stel ik altijd dat muziek* pas is begonnen op 5 oktober 1962. Maar je wordt ouder en wil wel eens gek doen. 
tekst: Ruud Vermaase, foto: Pixabay

Na een paar flesjes zijn we overtuigd: deze krat bier is niet goed. Het smaakt naar wiet, analyseren we. De krat zit nog ver voor zijn verloopdatum, dus dat is het niet. Wat nu? Ruilen is ook weer zo’n gedoe.
tekst en foto: Ruud Vermaase

Ik kijk in mijn klerenkast en zie ze alle vier op een plankje liggen. Vier jeans. Ik kan mij niet herinneren dat ik dat ooit heb gehad. En allemaal draagbaar! Niet één kapotte erbij om in te klussen of een afgeknipte om naar het strand te lopen. Alle vier zijn nog in perfecte staat. Hoe is dat zover gekomen?
tekst en foto: Ruud Vermaase 

Hoewel ik lijp ben van muziek, beperk ik het luisteren via mijn oortjes tot de middag.  Als ik op weg ben naar huis. Zo ook vandaag zit ik in de bus en scrowl op het schermpje van mijn mobiel de albums langs die ik heb gedownload. 
tekst en foto: Ruud Vermaase

Column
“Tegen of voor?”, informeert de DJ met zijn oor dicht bij mijn mond.
“Tegen”, antwoord ik nerveus. Ik zie hem de rode knop op zijn Traktor Kontrol F1 aantikken. Meteen klinkt Albatross uit de speakers.
tekst en foto: Ruud Vermaase

Ik zie een oud Indisch mannetje zijn stoepje vegen in een fris wit gewassen singlet boven een wijde gebloemde korte broek. Slippers aan zijn doorgezakte voeten. Okee, ook ik geniet van deze prachtige nazomer, maar dit is wel erg demonstratief zomers.
tekst: Ruud Vermaase