Spelen maar, ouders!

25 december 2022
tekst en foto: Marieke Palm

Met gespannen en toch ook vrolijke snoetjes zie ik de kinderen van onze groep de gymzaal binnendruppelen in de Koppeling in Zeist-West. Hier geven mijn collega en ik een training waarbij kinderen beter voor zichzelf op leren te komen. Ouders van kinderen tussen de 8 en 12 jaar kunnen hun kind aanmelden bij het Centrum voor Jeugd en Gezin in Zeist. Normaal hebben we een kleine zaal maar vandaag niet, want het is een speciale les. De kinderen zijn deze keer niet alleen, want ze hebben hun vader of moeder meegenomen. Vanmiddag gaan de kinderen laten zien wat ze hebben geleerd en gaan ze bovenal spelen met hun ouders!

Bij aanvang gaan we zoals altijd in de kring, ik kijk uit naar wat de kinderen ons allemaal te melden hebben. Maar waar ze gewoonlijk erop los kletsen, zijn ze vandaag wat stil. De kinderen hangen lekker tegen hun ouders aan. Meestal zijn ze vooral bezig met elkaar en nu hebben ze vooral aandacht voor hun vader of moeder. Het kringgesprek verloopt snel en rustig, anders dan we gewend zijn. En dat is logisch, want het is ook even spannend. ‘Vinden papa en mama het wel leuk?’ wordt er misschien gedacht.

We besluiten snel te starten met het eerst spel. “Stoptikkertje”, het spel waarvan de kinderen echt geen genoeg kunnen krijgen. Ze willen dit elke les doen en dat doen we dus ook. Het is tikkertje zoals we kennen, alleen dan mag je niet getikt worden als je heel duidelijk “stop!” zegt met luide stem, arm gestrekt en hand naar voren en met een serieus gezicht. Het klinkt makkelijker dan het is. Als je toch lacht, dan word je gewoon getikt! En een leuke variatie hierop is, dat je ook “stop” kunt zeggen voor een ander, door er letterlijk voor te gaan staan. Zo kun je elkaar dus ook helpen.

Iedereen rent door elkaar en de ouders rennen minstens even enthousiast mee . Tijdens het spel zien we de kinderen loskomen en de vaders en moeders hebben zichtbaar plezier. We vliegen door de spellen heen en de kinderen doen enorm hun best om te laten zien wat ze kunnen. Natuurlijk willen ze allemaal graag hun ouders blij en trots zien. Volgens mij is dat gelukt! Ik ben zo trots op deze kinderen, ze hebben weer zo hard gewerkt. Wat een heerlijke middag om iedereen lol te zien hebben en echt in contact te zijn met elkaar, gewoon via spel. Spelen, ik kan het iedereen aanraden, iedereen kan het. We zijn allemaal kind geweest en weten nog wel hoe dat moet. En anders vragen we het onze kinderen.

Spel is een prachtig middel om plezier te hebben, te leren, te ontspannen, te ontladen, contact en plezier te hebben. We zijn zo druk en als we even niets hoeven, duiken we massaal in onze digitale wereld. Dat voelt als ontspanning. Maar de echte ontspanning zit ‘m in samen iets doen, het liefst spelen! Bij voorkeur elke dag; stoeien, verstoppertje doen, bordspel, tikkertje, het maakt niet uit!  Het is zo simpel. Volgens mij mag er veel meer gespeeld worden! Vergeten we dat spelen leuk is? Nou, vandaag geloof ik dit dat deze ouders eraan herinnerd worden hoe leuk spelen is. En ik hoop dat het niet bij spelen in deze gymzaal zal blijven.

Ik fiets voldaan en moe naar huis, een beetje energie voor spelen met mijn kinderen kan ik altijd wel maken! En ik doe het niet alleen voor hen. Ik ben ‘m! Ik tel tot 30! 1,2,3,……