Slotlaan hinkelbaan

1 september 2018
tekst: Noortje van Breukelen (*), foto: Pixabay

Ik woon op de Slotlaan, boven de winkel van m’n tante. Door alle verkiezingsdebatten en alle ophef in de kranten en op Facebook zou je misschien een ander beeld krijgen, maar trust me: de Slotlaan is een hele fijne plek om te wonen. Veel te zien, lekker centraal, terrasjes, je kunt lopend winkelen, en vaak onverwacht vriendinnen op bezoek. Alleen jammer van al dat verkeer.

Maar aan het verkeer gaan ze ook wat doen. De Slotlaan wordt autovrij, staat in het nieuwe regeerakkoord van Zeist. Ze beginnen met een pilot. Ik kan niet wachten. Er staat niet bij hoe lang de pilot duurt, maar een jaartje of tien lijkt me goed om mee te beginnen.

Ik hoop wel dat het niet alleen om een winkelpilot gaat. De Slotlaan is meer dan een winkelstraat, er wonen ook mensen. Best veel mensen. Dus bij het autovrij maken gaat het niet alleen om het tijdsblok van negen tot zes, nee wel 24/7 alstublieft. Wij willen juist rust als we níet werken.

Eigen is er niet één Slotlaan, er zijn twéé Slotlaans. Die erg verschillend van elkaar zijn. Je hebt de Slotlaan als de winkels open zijn, en je hebt de Slotlaan als de winkels dicht zijn. Die tweede Slotlaan komt vaker voor: ’s avonds, ’s nachts en op zondag.

Als de winkels dicht zijn is de verkeersoverlast het ergst. Er is dan geen winkelend publiek dat de aso’s nog een beetje afremt. ’s Ochtends om half zeven denderen de eerste vrachtwagens al met 60 km/h door de straat, op weg naar de A28. Wat dat betreft is het jammer dat de Boulevard klaar is, je merkt het verschil meteen. Ook voor de scholierenfietsstroom, tussen acht en negen, is het wel zo veilig als ze geen jakkerende forensen meer tegemoetkomen op de onduidelijke shared space.

En ’s avonds heb je de brommers, of ik moet denk ik zeggen de motoren. Die zijn misschien nog wel erger. Die even ‘lekker’ optrekken bij de Hema zodat hun vrienden op het terras van de Reünie ze al van verre aan horen komen. Die daar dan een kwartiertje stationair blijven draaien met hun knetterende uitlaat, en dan een rondje rijden, om bij de Hema weer ‘lekker’ op te trekken. Echt verschrikkelijk. Ik mag toch hopen dat autovrij ook motorvrij betekent? En dat er over is nagedacht dat een paaltje ze niet tegenhoudt? Misschien kunnen we vast eens beginnen met handhaven in de avonduren, vooral op vrijdag en zaterdag.

Als de winkels open zijn is er een compleet ander soort Slotlaan. Geen racebaan maar een chaos, zeg maar. Hoe groter de auto hoe groter ook de kans dat de bestuurder hem niet netjes in de parkeergarage neerzet (want zeker 80 meter lopen, en twee kwartjes parkeerkosten) maar gewoon de knipperlichten aanzet, het ding midden op de fietsersstrook verlaat en een winkel inloopt. Ook een kwestie van handhaven, lijkt mij. Waarom gebeurt dat eigenlijk niet al?

Maar goed, straks is de Slotlaan dus autovrij. Wat een genot. Tegenstanders van dit plan zijn bang dat het dan te stil wordt. Het is maar waar je bang voor bent. Daarbij: op de dagen dat de Slotlaan nu al autovrij is, is het juist veel drukker op de Slotlaan. Ik kijk daarom al uit naar de intocht van Sinterklaas, hopelijk dit jaar ook met andere kleuren Pieten. De rode loper van de modeshow, de stilettorun, de lichtjesparade, dat zijn toch de dagen waarop Zeist gezellig is? Waar iedereen het over heeft?

Dus volgens mij is het gewoon een uitdaging om 52 van dat soort leuke dingen te verzinnen. Zodat Zeist elke zaterdag iets leuks heeft. Dan komen de mensen heus wel weer uit Driebergen of Woudenberg bij ons winkelen, als ze weten dat er in Zeist altijd wat te doen is.

Wat zullen we eens verzinnen? We hebben dus een openbaar gebied van 600 meter lang en 20 meter breed. Een langwerpig plein, zeg maar. Een lint. Vandaar dat de rode loper zo mooi past. Maar ik moet ook gelijk aan line-dancing denken. Zou Zeist met een line-dance van 600 meter in het Guinness Book of Records komen? Of een hinkelbaan van 600 meter? Een knikkerpotjes-estafette?

Ooit toen ik klein was, was ik met m’n moeder naar het Maastrichtse carnaval. Wij waren daar in een woning op de eerste etage en opeens liep er buiten iemand langs het raam. En nog een. Als kind vond ik dat fascinerend: steltlopers. Hoe gaaf zou het zijn als er volgend jaar ineens iemand langs mijn raam op de Slotlaan loopt?

Wat me ook leuk lijkt is van die zandsculpturen, want kunst past goed bij Zeist. Misschien moeten we het Kunstenhuis betrekken bij het bedenken van goede ideeën? En sport. Beachvolleybal moet passen, toch? Er ligt nog zand genoeg. Of een soort zakloopparcours. De scholen kunnen ook helpen met het bedenken (en uitvoeren) van ideeën. Je zult zien: al snel hebben we aan 52 zaterdagen per jaar niet genoeg.

(*) Noortje van Breukelen is een pseudoniem. De naam van de auteur is bij de redactie bekend.