Interview Rudi Boekhoven: deel 2

2 september 2021
tekst en foto’s: René Scheffer

Deel 2: Rudi Boekhoven over nu (klik hier voor deel 1 van dit interview).

We spreken over aspecten van het burgemeesterschap, anno 2021. Bedreigingen, ondermijning, huiselijk geweld, sociale media, radicalisering, drugs. De burgemeester heeft een andere rol dan zeg 20-30 jaar geleden en veel meer bevoegdheden bij de aanpak van criminaliteit en overlast.

Rudi: 
Toen kenden we nog geen “ondermijning” maar gewoon “zware criminaliteit”; het was er echter al wel. Ook bedreigingen en bescherming waren aan de orde. Hier in mijn woonomgeving is er politiebewaking geweest na bedreigingen. Anders dan nu las je dat niet in de krant. Ik heb veel zelf moeten uitvinden. Er waren in de jaren ‘80 niet zoveel handboeken en intervisies. Het vak, ‘het ambt’ van burgemeester is ingewikkelder en nog veeleisender geworden. Toch meen ik dat ik geen grote bokken heb geschoten. 

De woning van Rudi ligt dicht bij de velden van de Tennisvereniging Bosch en Duin. Enkele jaren geleden, toen er wat bestuurlijk gedoe was, werd hij gevraagd voor het voorzitterschap. Ik kan me voorstellen dat hij geen actief tennisser meer is. Klopt dat?

Rudi:
Wat denk je! Nog 3 keer per week tennis ik. Ik maak wekelijks de schema’s van de 12 maandag-tennissers, de ‘MA-TEN’. Als voorzitter acteer ik vanuit dezelfde lijnen als bij mijn burgemeesterschap, “plannen, organiseren of delegeren en communiceren”.

Stiekem ben ik wat jaloers. Bijna 81 jaar en dan nog een dergelijke uitstraling, fysionomie en drive. Ik schaam me voor mijn middagdutjes, pre-pensioen en het stoppen bij de hardloopclub. Ik benoem het maar niet. 

Ik vraag Rudi of hij nu nog veel wordt aangesproken op straat, 16 jaar na zijn terugtreden als burgemeester van Zeist.

Rudi:
Dat gebeurt nog steeds. Overal, in Den Dolder, op de Slotlaan, onlangs nog ‘bye bye Boekhoven’, op Beukbergen. Ik vind het prima, ik kijk immers met veel plezier op die periode terug. Ook in Termunten en Veendam kent de oudere garde mij nog. Ik kom er niet vaak, maar soms krijg ik nog een uitnodiging bij bijzondere gebeurtenissen.

We hebben het over de plaatselijke politiek, de Raad en het College. Ik probeer Rudi uit te lokken tot saillante uitspraken daarover. Dat lukt niet.

Rudi: 
“Op afstand volg ik het. Maar vraag me niet om een mening of tips. Ik houd nu afstand. Ik vind er soms van alles van, maar dan als ambteloos burger. Natuurlijk roer ik me wel als er iets is tussen de gemeente en mijn vereniging TV Bosch en Duin. 

En als ik op straat iets zie wat kapot is, zoals recent in de buurt, een door de regen weggeslagen berm, dan meld ik dat.”

Ik krijg opeens een a-ha erlebnis. Ja zo was het 20-30 jaar geleden ook al. Als de burgemeester onderweg wat zag in Zeist dat hem niet zinde dan belde hij direct met secretaresse Alie, die het direct als een dringende oekaze uitzette in de ambtelijke organisatie. Aan de slag!

Ik ben benieuwd naar zijn mening over actuele zaken als “burgerparticipatie” en de “rol van Zeist in de regio”. 

Rudi: 
“Er is nu bij velen zoveel meer kennis, het opleidingsniveau is nu veel hoger. Het zou gek zijn om als overheid van dat reservoir aan kennis geen gebruik te maken. De politiek, de raad moet echter als democratisch gelegitimeerd orgaan wel in the lead zijn en kaders scheppen en waarden bepalen. Bij noodzakelijke ontwikkelingen zoals woningbouw, wind- of zonne-energie is er altijd weerstand. Die weerstand mag echter nooit bepalend zijn. Communicatie en optimaal draagvlak zijn wel een voorwaarde. Maar de politiek moet de keuzes maken. 

De plaats van Zeist in de regio was eind jaren ‘80 al een item. Zeist sloot zich af van de regio. Dat is toen in mijn tijd wat verzacht. De luiken moesten open, riep destijds PvdA-fractievoorzitter Atie de Zwart. Nu speelt de discussie weer. Je niet afsluiten van de regio is mijn devies en in vervoer en woningbouw (er is een groot tekort) wel de verantwoordelijkheid nemen met inachtneming van de bestaande landschappelijke en historische waarden.”

Rudi is net als ik lid van de PvdA. Op dat gebied is hij in Zeist niet zeer actief. 

Rudi:
“Ik volg wel alles, en in het voorjaar trok ik bij de landelijke Partijleiding aan de bel. De PvdA steunde in het voorjaar een motie van de PVV en nam onvoldoende krachtig afstand van een bizarre verwijzing van de FVD naar de Tweede Wereldoorlog. Ik laat je de mails en antwoord zien! Die felle houding bij dit soort zaken heb ik toch vanwege mijn familiehistorie ontwikkeld.”

We hebben het over Zeist, Rudi is trots dat hij een bijdrage heeft mogen leveren aan het ook anno 2021 fraaie Zeist.

Rudi
“Ik fiets graag en met een goed gevoel door Zeist. De infrastructuur, ook in het centrum is prima. Helaas doet iedereen maar wat in het verkeer, fietsers, voetgangers, automobilisten. Men houdt weinig rekening met elkaar.”

Tenslotte spreken we over zijn gezin. Drie kinderen, die het allemaal goed doen en zeven kleinkinderen. Echtgenote Toos komt thuis. We hebben net één van haar kunstwerken bewonderd: “De wereld in verwarring” uit 2014. In 2021 actueler dan ooit:

Na afloop blijft alles lang hangen. Het is niet zomaar een interview. Ik word meegezogen in die periode van toen, 1987 tot 2005, waarvan je geneigd bent dit te vergeten in de hectiek van nu. Veel komt weer boven. 18 jaar heb ik op het gemeentehuis gewerkt met Rudi Boekhoven, 15 jaar met Koos Janssen. Een andere tijd, tijdgeest, omgeving, maatschappelijke dynamiek en personen/karakters. Niet beter of slechter, vooral anders.