Column
Zij had prachtige benen en hij werd verliefd. Die liefde bracht hem naar Nederland, eerst naar Zeist. Nu woont hij in Utrecht, in Zuilen. Ik ben geboren in Zuilen en woon nu in Zeist. We hebben slechts op honderden meters afstand van elkaar gewoond. Toeval bestaat niet, zegt men.
tekst en foto: Erwin Hagen
Column
Door persoonlijke omstandigheden begeef ik mij nu een aantal maanden niet meer in onze normale en vertrouwde Zeister omgeving. Ik kom andere mensen tegen. Ik heb mijn drammerig gelijk, mijn normaal, overboord gegooid.
tekst: Erwin Hagen
Column
Ik loop elke dag meerdere malen met mijn hond in de bossen rondom Zeist. Dat heeft meerdere voordelen. Ik beweeg, ik ben buiten, voel mij gelukkig met de hond en ik maak contact met andere mensen. En van dat contact word ik nog gelukkiger.
tekst en foto: Erwin Hagen
Column
Er wordt in Zeist gewerkt aan de uitvoering van het regenboogakkoord. Inmiddels heeft Zeist in ieder geval een regenboogzebrapad, nu nog een Roze Zaterdag! En zullen we de afkorting ‘LHBTIQ+’ omdopen in 'Vrij+'?
tekst: Erwin Hagen; foto: Mel Boas
Column
Tijdens een van mijn ochtendwandelingen met de hond in het Panbos kom ik Vera tegen. Vera heeft ook een hond en heeft er net een nachtdienst opzitten in de psychiatrie, bij een organisatie in Zeist.
tekst en foto: Erwin Hagen
Column
U kent het wel: rondzwervende winkelkarren. Iemand die zich daaraan ergerde, is Theus uit Crosestein. Dagelijks fietst hij ’s ochtends naar het Staatsliedenkwartier en Vollenhove om de in de buurt achtergelaten winkelkarren terug te brengen.
tekst en foto: Erwin Hagen
Column
Ik loop stage kynologisch instructeur bij Hondenschool101 in Den Dolder. Wat mij aantrekt in de visie van deze hondenschool is positiviteit. Wat zou er gebeuren als we die visie uit de hondentraining in ónze omgang toepassen?
tekst en foto: Erwin Hagen
Column
Op het einde van een vrijdagochtend werd ik benaderd door onze hoofdredacteur. "De koning komt vanmiddag op bezoek. Kan jij gaan?". Enfin, ik trok een pak aan, stropte mijn das en toog naar de Triodosbank.
tekst en foto: Erwin Hagen
Column
Op een vrijdagochtend dronken we koffie, mijn vriend en ik, bij mij thuis in Zeist. Hij had een afspraak in de buurt en kwam dus even bij mij langs. Ik weet dat mijn vriend kanker heeft, al een aantal jaren. Maar hij gaat niet dood.
tekst en foto: Erwin Hagen
Column
Na onze geslaagde trip naar Italië, ging onze puberende zoon nog een weekje naar Knokke. Met z’n zes vrienden, om daar nog meer Zeisterse scholieren te ontmoeten en feest te vieren. Mijn slapen, die week, ging moeizaam.
tekst en foto: Erwin Hagen
Column
Dagelijks laat ik onze hond uit in het Panbos. Op een ochtend op de terugweg naar het parkeerterrein, zag ik dat een mevrouw iets neergooide bij het informatiebord bij de ingang van het bos.
tekst en foto’s: Erwin Hagen
Column
En toen was er Corona. Met alle ellende die deze crisis met zich meebracht, vond ik het verbod op aanraking direct een zegen. Leve de anderhalve-meter! Een knipoog of een vriendelijke knik is meer dan genoeg. Ik ervaar hetzelfde in het verkeer.
tekst en foto: Erwin Hagen
Column
Ismail el Khoulati is jongerenwerker bij MeanderOmnium in de wijk Oost en in Den Dolder. We lopen door Zeist-Oost en de whatsapp van Ismail trilt regelmatig. We gaan langs diverse plekken waar jongeren uit de wijk elkaar ontmoeten.
tekst en foto: Erwin Hagen
Column
Gehaast sjouwend met boodschappen, registreerde ik haar in het voorbijgaan nog net op tijd in mijn ooghoek. Ze hing aan een paal. In Zeist, bij het winkelcentrum Vollenhove.
tekst en foto: Erwin Hagen
Column
Ik had onze hond uitgelaten in het Panbos en zag op de kruising voor mij een auto rijden met iets pluizigs op de grille. De blik van het dier blijft in mijn geheugen gegrift.
tekst en foto: Erwin Hagen
