's Morgens, met Jan Hanlo

25 maart 2020
tekst: Henjo Hekman; foto: Pixabay 

geruisloos aan mijn slapend kroost ontsnapt

sta ik in het eerste grijs van de paasmorgen;

alleen met een lijster die het gras loskrabt

deel ik de tuin - vaders met kleine zorgen

bijvoorbeeld eieren. de zijne zijn bevrucht

de mijne slechts van chocola, fondant en suiker

hij slaat zijn worm en gaat steels op de vlucht

ik leg zoete geheimen tussen de struiken

terwijl een vogelkoor de vroege stilte opent

met een boogie woogie waarin die verre motorfiets

niet past (geen blues Jan, dat wist je best)

kom ik, doorweekt van kou, naar de deur gelopen

en kijk om - mijn ogen vinden wat ze hopen: niets

ik sluit af - de paashaas duikt weer in z'n nest

Jan Hanlo schreef ''s Morgens', een april-gedicht waarin - volgens hem - een merel de St. Louis Blues zingt… Je kunt een merel overal van betichten, maar niet dat ie in het voorjaar de blues zingt!

Volgende column: Zeist aan zee