Nep veiligheid

1 januari 2018
tekst en foto: Ruud Vermaase

Van de een op de andere dag zijn er bij alle toegangspunten naar mijn straat bordjes tegen de lantaarnpalen geschroefd. ‘’Attentie! Whatsapp buurtpreventie’’, staat er dreigend, meteen de hele onderwereld daarmee op kansloze achterstand zettend. Maar die onderwereld, meestal een stuk vooruitlopend op de bovenwereld, weet natuurlijk haarfijn dat het slechts schijnbeveiliging is. Of juist wat te halen! Iemand in mijn straat heeft het op eigen houtje in de nachtelijke uren stiekem opgehangen, althans ik weet van niks. Mij is niets gevraagd, wat overigens wel vaker het geval is in mijn leven.

Of heeft een groepje incrowd het beslist en zitten ze elkaar lekker whatsappend het hele reilen en zeilen van de buurt toe te vertrouwen? Of zijn het alleen bewoners op strategische plekken? Niets van dat alles, het zijn uiterst secuur door de politie geselecteerde buurtbewoners. Volledig gescreend en met een gedegen opleiding buurtveiligheid achter de rug. Zij weten exact waar je op moet letten om niet meteen bij elk opgeschoten jochie in een bomberjack de whatsappgroep op tilt te laten slaan. Pas bij Full Alert worden sukkels zoals ik, de nietsvermoedende ongetrainde burgers, door het dan al uren op hoogspanningsniveau opererende buurtbeveiligingsteam gewekt.

Ik kan het natuurlijk een keer aan de mannen in de straat vragen die uren lang hun auto wassen, op een ladder de heg staan te snoeien of altijd onder de carport aan het klussen zijn. Dat zijn natuurlijk aangesloten geheim agenten. Hoe gaat dat ’s nachts? Zitten ze dan met de kamerverlichting uit in een stoel met hoge leuning uit het raam te staren, ervoor zorgend dat het oplichtende schermpje van hun telefoon ze niet verraad?

Ik weet van niks? Zoiets knaagt wel, kan ik iedereen verzekeren. Te oud, dus afgeserveerd als digibeet waarschijnlijk. Oninteressant want geen kostbare inboedel en zeker geen kostbare auto. Zo kom ik het nooit te weten of de app altijd stil blijft tot er echt onraad is, los van de maandelijkse oefening. Hooguit een korte nuttige tip: morgen blauwe afvalbakken. Want dat is het gevaar, de meeste groepsapps glijden meteen af naar gewauwel. Lolligerds die obscene filmpjes posten, zeikerds die klagen over nachtelijk lawaai, overbezorgden die waarschuwen dat het glad is op het hoekje.

Dilemma. Als veteraan weet ik als de beste hoe je geruisloos nachtelijke patrouilles uitvoert en weet ik het NATO-alfabet nog foutloos op te dreunen. Ik kan trainingen geven hoe je juist overdag zichtpatrouilles loopt om de lokale bevolking een veilig gevoel te geven. Het begint te kriebelen bij me. Na een paar weken lopen piekeren over het bordje ‘’Attentie! Whattsapp buurtpreventie” heb ik in overleg met vrouw, kinderen en het veteranenplatform de beslissing genomen en laat het zo. Geen stress, geen gezeik, geen nachtdiensten. Ik slaap vaster dan ooit. Nachtmerries doen mij nog zelden zwetend ontwaken. Iemand waakt over mij, dag en nacht…