Levenskunst

Column
Afgelopen woensdag zijn in Zeist de terrassen en winkels weer open gegaan. “Versoepelingen, eindelijk!”, hoor ik veel mensen zeggen. Ik snap het en ik verlang er ook naar dat alles weer normaal is. Maar het geeft me ook een enorme knoop in mijn maag.
tekst: Anke de Jong-Koelé; foto: Pixabay

Column
Ik merk bij mezelf dat ik wel eens loop te somberen om wat er allemaal niet meer kan door het virus. Als ik dan deze spreuk weer zie, dan roep ik mezelf weer even tot de orde. Als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan. 
tekst en foto: Anke de Jong-Koelé

Artikel
Onze natuurlijke neiging is om de dingen onder controle te houden en zo grip te krijgen op de onzekerheid. Maar controle is niet altijd mogelijk, hoe graag we dat ook zouden willen.
tekst en beeld: Anke de Jong-Koelé

Column
De corona-crisis heeft al onze plannen in de war geschopt. Al maandenlang waren we bezig met de voorbereidingen voor de grote reis die we zouden maken komende zomer, een reis waar we lang voor hadden gespaard en erg naar uitkeken.
tekst: Anke de Jong, foto: Pixabay

Column
Deze situatie doet iets met mensen merk ik, ook met mij. Angst is een slechte raadgever wordt wel eens gezegd maar tegelijkertijd moet je angst ook serieus nemen. Ik deel graag wat tips met je.
tekst: Anke de Jong-Koelé; foto: Pixabay

Column
Ze vond het een mooie tijd om te stoppen met werken en wilde haar tijd aan andere dingen besteden. Ze was van plan zich in te schrijven bij het Kunstenhuis voor een cursus. Het leven lachte haar toe, tot die ene dag.
tekst: Anke de Jong, foto’s: Pixabay

Column
Elke dag loopt hij zijn rondje door de buurt. Hij is een tachtiger, nog goed ter been, maar wel alleen. Zijn vrouw was 5 jaar geleden gestorven en sindsdien voelt het grote huis waarin hij woont in het Lyceumkwartier zo stil en zonder ziel.
tekst: Anke de Jong; foto: Pixabay

Column
Ik zie hen staan langs de kant van de Slotlaan, tussen alle ouders met opgewonden kinderen die afgekomen zijn op de intocht van Sinterklaas. 
tekst: Anke de Jong, foto’s: Pixabay

Column
Ontroerende verhalen, verdrietige verhalen, verhalen van eenzaamheid of hoop en verhalen van mooie vriendschappen of liefdes. Door een verhaal te vertellen wordt je mens voor een ander.
tekst: Anke de Jong; foto’s: Pixabay

Column
Deze zomer hadden we besloten om niet naar het buitenland op vakantie te gaan, maar in eigen land te gaan kamperen. En de laatste week zelfs op fietsafstand van huis.
tekst en foto’s: Anke de Jong

Column
Elke dag zie ik haar schuifelen. Voorovergebogen, leunend op haar rollator zet ze doelbewust haar voeten één voor één vooruit. Oud is ze niet, ze is pas 67.
tekst: Anke de Jong, foto:Pixabay

Column
Het leek de afgelopen week wel alsof er een wervelwind door het land ging. De aanslag in Utrecht, met kort daarvoor de aanslag in Nieuw Zeeland. Maar ook de verkiezingen deden veel stof opwaaien.
tekst: Anke de Jong; foto’s: Pixabay

Column
Eén van de mensen die ik elke dag tegenkom op mijn wandeling is een oudere man achter een rollator. Hij moet al ergens ver in de tachtig zijn maar weer of geen weer, hij loopt elke dag.
tekst en foto’s: Anke de Jong

Column
Soms denk ik wel eens dat ik uit de prehistorie stam. Ouderwets, traditioneel, een zeurpiet. Ik maak me namelijk druk over van alles en nog wat en ik heb soms sterk het gevoel alsof ik daar de enige in ben.
tekst en foto’s: Anke de Jong

Het oude jaar
Een jaar om
Te vieren
gedicht: Anke de Jong