1 februari 2015
tekst: Koos Janssen, foto’s: Kees Linnenbank
Er is nog iets dat ik me dit jaar extra voorneem! Ik wil meer tijd doorbrengen met de mensen die me
dierbaar zijn. En extra aandacht schenken aan wie dat nodig heeft. Tijd, om meer aandacht te kunnen geven. Het klinkt zo eenvoudig. Tijd is een kostbaar geschenk. Het biedt de mogelijkheid na te denken over de balans. Doen we de goede dingen? Op de juiste momenten? Voor de juiste mensen?
Dit jaar komt er veel op ons af. Zorgtaken die tot vorige week bij het Rijk of de Provincie lagen, liggen nu bij ons als gemeente. Toen we gingen nadenken hoe we dat moesten organiseren, voelden we ons soms overweldigd: Hoe krijgen we dat in vredesnaam voor elkaar!
En die vraag bleek nou precies de sleutel te zijn. Je krijgt iets voor elkaar door met elkaar in gesprek te gaan. En door daar de tijd voor te nemen. We zijn met tientallen zorgprofessionals en ervarings-deskundigen in de samenleving in dialoog gegaan. En ieders inbreng deed ertoe. Iedere schakel telde.
Met een open ’mind’ zetten we overal vraagtekens bij. We vroegen elkaar bijvoorbeeld waarom iemand iedere week 3 uur huishoudelijke hulp krijgt op een vast tijdstip. Wat is de logica daarachter? Kan het ook anders? Was alles tot nu toe echt zo perfect geregeld, dat we er niet van af konden wijken? Kan het beter? Op de vragen die we elkaar stelden, kwamen eerlijke antwoorden. Dat heeft ons verder gebracht.
Nu denkt u misschien: ‘Dat is mooi, maar wat heeft dat met mij te maken? Is dat mijn zorg? Ja - de nieuwe zorg is ook uw zorg. De nieuwe zorg is onze zorg. Die krijgen we voor elkaar door met elkaar in gesprek te gaan.
De nieuwe zorg is van ons allemaal. Van ons als gemeente, van ons allemaal. Om het met elkaar te redden, hebben we iedereen nodig. Iedere schakel telt. En: we moeten de tijd nemen. Ons niet laten vangen door tijdsdruk. Natuurlijk is het belangrijk dat we op tijd klaar zijn voor de nieuwe zorgtaken.
En dat we ook de rust en de tijd nemen om te ervaren en te leren. Elkaar niet gek maken door vooraf alles afgekaart te willen hebben. Ons niet laten vangen door het systeem/de regeltjes. Soms is het nodig om even op onze handen te gaan zitten. Te kijken hoe het gaat. Elkaar aan te kijken en met elkaar in gesprek te blijven. Of dingen ook anders kunnen. Want ook de nieuwe zorg gaat over mensen. Over uw hulpbehoevende moeder, of mijn eenzame buurman.
Ik geloof in de kracht van de Zeister samenleving. Omdat ik dagelijks zie dat mensen iets voor een ander willen betekenen. Niet alleen in de eerste week van het jaar, wanneer onze goede voornemens ons in beweging zetten. Maar het hele jaar door.
Ik wens u allemaal, namens het gemeentebestuur, nogmaals een gezond, gelukkig en zorgzaam Nieuwjaar toe.
Uit: toespraak tijdens Nieuwjaarsfeest op 5 januari 2015 in Slot Zeist.
