Licht of donker?

17 februari 2024
tekst: Janneke Schuurman; foto: Pixabay

“Mam, we fietsen weer door het bos naar school!”, zei mijn dochter enthousiast vorige week. Nou wat heerlijk denk ik, door de natuur en dat is ook nog een kortere route.

Sinds het begin van dit schooljaar zit mijn dochter op de middelbare school in Zeist. In plaats van 2 minuten lopen naar de basisschool in Austerlitz, fietst ze nu meer dan een half uur naar het OLZ.

Je kunt je vast voorstellen dat dit best een verandering is: van een wandelingetje met je vriendjes naar de basisschool, naar vaak alleen fietsen door het bos. Het is een prachtige route die van Austerlitz naar Kerckebosch gaat. Dat leidt tot allerlei kleine avontuurtjes.

Zo maakt een aanstormend puber natuurlijk genoeg selfies, ook op de fiets. Ondanks mijn waarschuwingen heeft ze al een hele collectie, waaronder een selfie met een ree, toch leuk.

Ook heeft ze van dichtbij een mountainbiker mogen ervaren, toen die plots het fietspad over kwam sjezen waar zij nu net dromerig fietste. Halverwege het fietspad kruist die MTB-route van Zeist het fietspad en als puber let je dan misschien iets minder op en is een botsing zo gebeurd.

Sinds de winter fietst zij via de Krakelingweg en Woudenbergseweg, zodat ze over verlichte fietspaden naar school gaat.

Dus toen ze vertelde dat ze weer door het bos wilde gaan fietsen dacht ik “wat fijn, de dagen worden weer lichter, de lente is echt in aantocht.” Bovendien kan ze weer de korte route nemen, wat ook prettig is voor de ochtendplanning.

Toen ik in de auto naar mijn werk reed vanochtend, zo rond hetzelfde tijdstip als mijn dochter op de fiets zat, over diezelfde verlichtte wegen richting de A28, ging de straatverlichting uit. Op zich niks raars natuurlijk, behalve dat ik het echt nog erg donker vond! Je kunt je voorstellen hoe donker het dan is in het bos.

Dan gaat mijn moederhart opeens wat harder kloppen en krijg ik het toch een beetje benauwd dat ze in haar eentje door het bos fietst.

Ik vind het echt heerlijk dat de lente weer in aantocht is, ik voel ik me lichter en heb ik meer zin om dingen te ondernemen. De spring cleaning vibes hangen dan echt in de lucht. Maar als ik mij dan voorstel dat mijn dochter door het bos fietst vroeg in de ochtend, vind ik het opeens nog wel erg donker.

Licht en donker, net zoals zoveel tegenpolen, constant in beweging. Het ene moment vind ik het al heerlijk licht worden, terwijl ik het andere moment bijna een horrorfilm in mijn hoofd afspeel over een donker bos.

In mijn werk als natuurgeneeskundig therapeut zie ik vaak die wisseling met donker en licht. Vaak ook op zo’n manier dat het dagelijks leven er in meer of mindere mate door beïnvloed wordt.

Denk maar aan mensen die niet kunnen slapen, bang zijn om in slaap te vallen.  Of kinderen die willen slapen met een lampje, of juist alleen kunnen slapen als het pikkedonker is.

Maar ook het licht en donker van emoties, zoals bijvoorbeeld de lichtheid van enthousiasme en het donker van depressie. Emoties die we prettiger vinden dan anderen zijn vaak meer welkom en daar zullen we ons best doen om zo te leven dat we dat meer mogen ervaren. Enthousiasme is over het algemeen meer geaccepteerd dan donkere gevoelens als woede of depressie.

We kijken allemaal op zo veel manieren naar ‘licht en donker’. Beiden zijn fijn, maar soms ook niet fijn, waarbij er voor iedereen vaak een voorkeur is voor een van de twee, terwijl de ander wat minder wenselijk is. De een houdt meer van de lichtheid van de zomer, terwijl de ander niet kan wachten tot de wintertijd aanbreekt.

Ik haal zelf graag inspiratie uit de natuur, die beweegt niet voor niets in een seizoencyclus. Alle seizoenen doen ertoe en zijn belangrijk voor het geheel.

Op dit moment zijn we aan het begin van de lente, geen donker van de winter en ook nog geen licht van de zomer. Een tussenfase, die afhankelijk van jouw kijk op het leven zowel licht als zwaar kan aanvoelen.

Hoe ervaar jij deze tussenfase? Zit je nog in de winter of ben je al vooruit naar de zomer? Is het tijd om weer door het bos te fietsen, of toch liever via de verlichte paden?

Terug naar dat bos, waar ik uit kwam lopen toen ik mijn hond had uitgelaten. Toen zag ik dat mijn buren de kerstverlichting nog hebben hangen. Lekker gezellig in deze donkere tijden.