Kunst in de zomer

20 augustus 2022
tekst en foto: Erwin Hagen

Ik loop elke dag meerdere malen met mijn hond in de bossen rondom Zeist. In Austerlitz en in het Panbos, bijvoorbeeld. Of bij warm weer, deze zomer, de hond laten zwemmen in de Kromme Rijn bij Bunnik. Dat heeft meerdere voordelen. Ik beweeg, ik ben buiten, voel mij gelukkig met de hond en ik maak contact met andere mensen. En van dat contact word ik nog gelukkiger.

De hond maakt gemakkelijk contact voor mij met de andere mens. We spreken elkaar eerst over het ras, de leeftijd van de hond en de aanleiding om een hond in huis te nemen. Binnen een paar minuten heb ik de meest intieme gesprekken met mensen. Over hun leven. Soms bekenden, kennissen, maar vaak ook met volstrekt onbekende mensen. We maken kennis met elkaar in de wetenschap dat het huidig contact eindig is, dat we onze eigen weg straks verder vervolgen. Soms lopen we een uurtje samen op, onze honden voor ons uit lopend. En dan gaan we weer uit elkaar.

Zo liep ik deze zomer in het Panbos. Mensen hadden met takken uit het bos een opstelling gemaakt. Kunst in het Panbos. Gratis, zonder museumkaart. Inspanning van mensen om andere mensen te laten genieten van het beeld. Ik heb geen idee wie deze opstelling had gemaakt, maar ik vond het beeld fijn. Mooi om naar te kijken en mooi om realiseren dat iemand anders iets ook voor mij had gemaakt. Net zo fijn als het intieme toevallige contact, het gesprek.

Kunst in het Panbos. Kunstig contact. Ik hoop het nog vaak mee te maken.