Hek in Den Dolder

8 september 2019
tekst: Bodes de Vries; foto: Ronald Camstra

Oud-wethouder Bodes de Vries woont in Den Dolder en schreef naar aanleiding van de plannen om een groot hek te plaatsen bij de trap naar Duivenhorst een open brief aan burgemeester Koos Janssen.

Geachte burgemeester Janssen, beste Koos,  
 
Ik schaam mij diep. “Gemeente sluit hek voor psychiatrische patiënten in Den Dolder”. Gisteren en vandaag werd heel Nederland hiervan op de hoogte gesteld. Het AD schreef erover. Het nieuws haalde het acht uur journaal.  RTL, SBS liepen rond in het dorp en zonden ’s avonds een nieuwsreportage uit.      
 
Ik schaam mij diep dat het zover is gekomen. Den Dolder is altijd nauw verbonden geweest met de psychiatrie en met de verstandelijke gehandicaptenzorg. Nog steeds kennen we patiënten en bewoners van naam en gezicht. Natuurlijk, de populatie is veranderd. De overlast is misschien groter dan vroeger, het gedrag soms assertiever (maar daar kennen we ook nog wel verhalen van vroeger over). Als bewoners van de Willem Coxlaan is het onze ervaring, van meer dan 25 jaar geleden tot op de dag van vandaag: als je de mensen vriendelijk tegemoet treedt, komt er bij 99% van de mensen een vriendelijke reactie terug. Vanaf 1991, toen wij bijna letterlijk op de drempel van de Willem Arntsz Hoeve kwamen wonen, zijn incidenten op de vingers van één hand te tellen.  
 
Ik schaam mij diep dat wij straks de pincode kunnen gebruiken om via de kortste weg naar het dorp te lopen, terwijl patiënten moeten omlopen, voor ons huis langs, naar het Deltapad. Mensen bij wie het in het leven niet meezit, die getekend zijn door hun psychische stoornis of die beperkt zijn door een verstandelijke beperking, uitgerekend deze mensen worden verwezen naar een zij-ingang.  Over “wij’ en “zij” gesproken.     
 
Ik schaam mij diep dat ons gemeentebestuur, zij het met tegenzin, toch voor deze oplossing kiest. Het afsluiten van de weg voor patiënten en bewoners van Altrecht, Fivoor en Reinaerde is een vorm van discriminatie. Weliswaar tijdelijk en onbedoeld, weliswaar met de nodige tegenzin genomen, maar het gebeurt toch maar. Bovendien werkt het niet. De pincode is binnen de kortste keren bekend of wordt bewust bekend gemaakt. En dat terwijl Fivoor en Altrecht over vier jaar vertrekken.  
 
Ik schaam mij diep als oud-wethouder van de gemeente Zeist. Onze bestuurlijke waarden zijn toch Kracht, Nabijheid en Vertrouwen? Kracht? Het is een besluit dat wordt gevoed door onmacht. Nabijheid? Er komt een scheiding, geen verbinding.  Vertrouwen? Ja, in techniek en hekwerk, niet in bewoners en omwonenden. Nu heel Nederland getuige is van het plaatsen van een hek dat psychiatrische patiënten moet weren, geeft dit toch een verkeerd beeld van de manier waarop wij met onze samenleving willen omgaan?  
 
Ik heb veel waardering voor de manier waarop je als burgemeester functioneert, zowel in goede tijden als in slechte tijden. Ik denk terug aan de verdwijning en de dood van de jongetjes Julian en Ruben in de periode dat ik wethouder was. De bovengenoemde waarden zijn je op het lijf geschreven.  
Laten we zorgen dat de schaduw van Michael P. niet de overhand krijgt. De angst die hij heeft gezaaid, hoe invoelbaar en begrijpelijk ook, mag niet leiden tot oplossingen die absoluut niet door de beugel kunnen en bovendien niet zullen werken. 
 
Op de medewerking van mij en van vele andere omwonenden in Den Dolder om tot een zo veilig mogelijke en tolerante omgeving te komen kan je rekenen! 
 
Met vriendelijke groet en hoogachting,  
 
 
Bodes de Vries 

Volgende column: Ontmaskerd