Lancering Gouden Koets 2.0

6 april 2024
tekst: Arend Postma; foto’s: Dick Jeukens

Deze morgen is de lancering van de nieuwe Gouden Koets in het Binnenbos. Toeval of niet, maar als ik de deur uitkom van mijn appartement in Parkflat Het Kerckebos aan de Anna Paulownalaan, om richting het Binnenbos te gaan, zie ik Martin. Hij is vrijwilliger op de Gouden Koets en lijkt voor de hoofdingang op iemand staan te wachten. Enigszins bezorgd is hij op het paneel naast de ingang gefocust. Ik kijk met hem mee naar al die zwijgende deurbellen en naambordjes en Martin denkt hardop: “Ze is altijd heel consciëntieus, er zal toch niks gebeurd zijn? Leeftijd gaat op een bepaalde leeftijd toch een rol spelen!” Dan gaat de liftdeur open en daar staat de mevrouw stralend in de opening, helemaal klaar voor de reis - ze hebben het over vijf vóór of vijf óver negen. Voorzichtig begeleidt hij haar via de toch wel gevaarlijke trap naar de nu nog “gewone” auto met gouden letters.

Het Zeistermagazine kreeg een uitnodiging om aanwezig te zijn bij de lancering van de Gouden Koets 2.0 in het Binnenbos. Omdat ik elke maandag- en dinsdagmorgen in het Binnenbos ben om er aan mijn columns in het Zeistermagazine te werken, is de uitnodiging mij op het lijf geschreven en ben ik de officiële vertegenwoordiger bij de lancering van de nieuwe Gouden Koets.

De welvingen van de Gouden Koets komen door het rode doek met het lint heen, en er zijn mensen die daar opgewonden van raken. Een groot aantal witte, zwarte en gouden ballonnen ligt geduldig te wachten om bij de onthulling te knallen.

De geluidsapparatuur en film- en fotocamera’s worden in gereedheid gebracht.

Om precies half tien neemt Hans de Harde de microfoon ter hand om zichzelf even voor te stellen met zijn passie voor vrijwilligerswerk, en verder schetst hij de geschiedenis en bedoeling van de Gouden Koets in de wijk Kerckebosch.  

Omdat hij een rasechte Amsterdammer is begon die passie voor vrijwilligerswerk in Amsterdam en die heeft hij nu inmiddels ook al heel veel jaren in Zeist. Met George, vrijwilliger achter de bar in het Binnenbos, deelt hij honden als gezamenlijke hobby. Dat klikte zo goed dat hij het dus, via diezelfde George, tot  “chef Gouden Koets“ heeft geschopt.

Het leven van Gouden Koets 1.0 begon in 2018 en eindigde abrupt in november vorig jaar door een kapotte accu. Sinds die datum is de Gouden Koets een “gewone” auto met gouden letters, tot vandaag. Want de Gouden Koets 2.0 heeft een accu met een veel grotere capaciteit en daardoor een grotere actieradius en dat biedt dus meer mogelijkheden voor een grotere doelgroep.

En die doelgroep, daar gaat het om. Die doelgroep bestaat uit mensen die door ouderdom, door een ongeluk of om een andere reden niet goed (meer) ter been zijn. Zij worden met open armen ontvangen door de vrijwilligers die als chauffeur op de Gouden Koets rijden. De chauffeur zorgt er daarna met alle liefde voor dat de passagier ongedeerd naar de winkel, de Slotlaan, de Markt, begraafplaats, de dokter, het Binnenbos of vriend of vriendin kan en weer opgehaald wordt. Mocht de Gouden Koets onverhoopt toch met een lege accu komen te staan, dan zorgt de chauffeur er gewoon voor dat hij binnen de kortste keren zijn eigen auto opgehaald heeft, en de passagier alsnog ongeschonden op zijn bestemming brengt.

Na Hans is de microfoon aan wethouder Laura Hoogstraten (GroenLinks). Haar eerste handeling is: “het lint” doorknippen. Daarmee komt de Gouden Koets 2.0 onder luid applaus en geknal van de ballonnen onder het kleed vandaan. Vervolgens gaat Laura verder over de plek die de Gouden Koets in de wijk inneemt en hoe dat initiatief vanuit de gemeente gewaardeerd en gesteund wordt.

Ze vraagt de zaal of degenen die als vrijwilliger op de koets rijden hun hand op willen steken. Na heel lang aandringen steekt één iemand zijn hand aarzelend op, om zijn bijdrage zeer te bagatelliseren. Want eigenlijk staan de chauffeurs het liefst zo ver mogelijk van de schijnwerpers om zo onzichtbaar te zijn. Tegelijkertijd vallen ze wel op door de liefde waarmee ze een oud dametje in en uit de koets helpen. Daarmee is de passie van de vrijwilliger en chauffeur van de Gouden koets de boodschap van de wethouder.

Ik zie de opluchting van Martin, als zijn passagier ongeschonden in de liftopening verschijnt, weer voor me.