Overslaan en naar de inhoud gaan

Druilerige dinsdagmiddag bij Sushi San

28 november 2021

28 november 2021
tekst en foto’s: René Scheffer

De recente uitnodiging voor het Zeistermagazine “als pers” bij een bezoek van de Koning aan de Triodosbank leidt tot een sneeuwbaleffect: weer ligt er een uitnodiging voor ons op de mat. Nu op een dinsdagmiddag de perslunch van Sushi San in het pand van het verdwenen Tong AH. Maandenlang werd er verbouwd. Kan het wat worden? 

Het is niet moeilijk om in de delegatie te geraken. Arend Postma schreef een van de meest gelezen columns in het Zeistermagazine ooit: “Weer een Chinees minder”. Ikzelf schreef jarenlang restaurantrecensies voor het Zeistermagazine en heb in de regio de meeste vergelijkbare restaurants bezocht. Samen gaan we er op af.

We staan in de regen te popelen. Eindelijk kunnen we naar binnen. Warm welkom krijgen we van de eigenaren en organisatoren van dit event. Verder zijn er fotografen, vertegenwoordigers van bladen, de Telegraaf, onze eigen Zeister Mel Boas en wat vertegenwoordigers van andere bedrijven. 80 procent is vrouw, valt me op. Veel mensen uit de wereld van reclame, sociale media, etc.

Met een glas prosecco zakken Arend en ik in de velours zithoek. We spreken de trotse eigenaar, echtgenote en personeel. De eigenaar, Nyls Wang vertelt over zijn studie in Rotterdam, zijn vorige bedrijf in Elst, Fine Food Village en zijn droom in Zeist.

Ik ben uiterst ontspannen. Wat is er leuker dan het voortijdig gepensioneerd nietsdoen en mijn huidige werk als examen surveillant af te wisselen met iets leuks als dit. Als ik overdag al eens in een restaurant kwam of een eigenaar sprak, dan was het vaak in een setting namens de gemeente. Dat betekende het checken van de papieren, een beeld krijgen over de bedrijfsvoering, slimme vragen stellen en kijken of de bedrijfsvoering in orde is conform de Wet Bibob (integriteitstoets). En nu? Niets. Gewoon genieten, alles over me heen laten komen en zorgen voor een column. Tevreden loop ik met mijn goody bag naar buiten. Op kantoor was juist de dinsdagmiddag mijn vijand, vaak ellende. Dit is veel beter.

Ik plaats Sushi San in het perspectief van Mido en Ichi in Zeist en Sushi Today (Amersfoort). Het is toch net iets anders. Mido heeft een zelfde luxe uitstraling, maar meer warme gerechtjes en minder sushi. Ichi is gewoon erg klein en eenvoudig en in haar soort ok. Sushi Today is weer massaal en lawaaierig maar verder prima en met een groot toetjesbuffet, dat is er in Sushi San niet. De ligging van Sushi San is echt een plus. Verder vallen op het mooie licht, de ruimte en de goede akoestiek. Het eten is heerlijk. 

Door Corona is de start van Sushi San in de knop gebroken. Maar men opent met lunchtijd, lees ik. Lunchen is voorlopig het nieuwe dineren…
 

Bijdrage
Recensie

 


René schreef eerder:
Vier schoolpleinmoeders


Lees ook het verslag van Arend:
Perslunch Sushi San

Volgende bijdrage:
Cas, het groene draakje

 

Reactie toevoegen

Plain text

  • Geen HTML toegestaan.
  • Web- en e-mailadressen worden automatisch naar links omgezet.
  • Regels en alinea's worden automatisch gesplitst.