Bij de BC Zeist: badminton

1 oktober 2019
tekst en foto’s: René Scheffer

Op de Slotlaan zie ik het badmintonnet bij het “Sportief Zeist” evenement op 1 september. Is dat niet Bernard Weerdmeester bij dat net? Ik moet direct aan de film “Zelig” van Woody Allen denken. Bernard verschijnt overal waar je hem niet verwacht. Zit ik 5 jaar geleden bij een evenement in het oude stadion van de FC Wageningen. Is hij er ook. Hij was als jonge student rond 1980 een soort van vrijwillige spelersbegeleider daar. Kom ik bij de de Korfbalvereniging RDZ, zie ik hem ook en datzelfde geldt bij een ouderavond bij het Herman Jordancollege, waar hij in de ouderraad zat. Loop je over De Uithof, dan kun je hem tegenkomen als “media en communicatie” lector.

Ik spreek op de Slotlaan ook de voorzitter, Peter Peereboom, en een ander bestuurslid, Helma de Bruijn. Ze leest altijd mijn “zondagblogs” op Facebook, zegt ze. Ja dan smelt ik. Of ik een keer een blog over BC Zeist schrijf, vraagt ze. Natuurlijk ga ik een keer kijken. Pas later blijkt dat ze de dochter is van mijn ex-collega Jan, die al 15 jaar met de VUT is. De altijd vriendelijke en nieuwsgierige Jan had destijds de uitstraling van een Poolse staatssecretaris van Binnenlandse Zaken. Helma heeft dat niet.

Ze vertellen vol verve over hun vereniging. Bij BC Het Slot in De Koppeling ben ik al geweest, 3 jaar geleden. Maar dat is onvergelijkbaar zeggen ze in koor want bij ‘t Slot staat de prestatie voorop. Bij BC Zeist in sporthal Dijnselburg de gezelligheid.

Ik besluit er heen te gaan. En wel op de open inloopavond op 18 september. Ik heb net anderhalf uur atletiektraining opzitten en meld me in de hal, waar ik kort de voorzitter Peter Peereboom spreek. Niek Boot meldt zich ook, oud voorzitter. Ik herken hem niet. Hij ziet er opeens anders uit. “Meneer Boot, ik ken u zo niet, ik bedoel .... ik ken u alleen met een mooi pak en uw haar zit ook anders”, zeg ik. Niek kijkt me vragend aan. Ik “U is toch van de omroep en presentatieactiviteiten in Zeist?” Maar dat blijkt dus zijn broer Job Boot. Niek is vooral actief bij Tennisvereniging Shot, maar dus ook bij BC Zeist.

Met een hardloopmaatje worden we uitgedaagd te spelen.  Dan doe we dat, in een dubbel. Ik sla in het begin alles mis, dubbele staar (operatie in november) en moe. Later gaat het iets beter.  Zo amateuristisch is het allemaal niet. Ze hebben dan wel geen clubkleding aan, maar de twee andere heren blijken ervaren en slim. Mijn hardloopmaatje is zo fanatiek dat hij een spier verrekt. 

Ik overzie de hal. 32 mannen en 7 vrouwen tel ik. Daaronder enkele “aanlopers”. Toch mooi voor een vereniging met ruim 50 leden. Ik zie dat er een onderlinge competitie wordt gespeeld, door hen die dat willen.

Wat maakt BC Zeist zo bijzonder? Wat is het verschil met BC Slot, waar ik twee jaar geleden was? Dat is ook het open karakter, vertelt men. Iedereen kan er badmintonnen. Ook mensen zonder enige badmintonachtergrond of met een handicap. 

Wat later word ik meegetroond naar de bar, met eerdergenoemde Niek en nog twee heren. Er blijven er altijd wel een stuk of 10 hangen, hoor ik. Ik laat het bij 1 biertje. 

De heer en mevrouw Platenkamp, de uitbaters van de “old school” sportkantine zien het allemaal lachend aan. Niek heeft me inmiddels gegoogled en ziet dat ik bij de gemeente werk. Het gaat opeens over verkeer, een delicaat onderwerp. Gelukkig heb ik daar geen hele uitgesproken mening over. Het blijft gezellig. 

Volgende column: De waarde van een onafhankelijke lokale omroep