Door schaarste losgekoppeld van de grond
gingen wij met mond en handel langs de deur;
waar onze wagen langs de wegkant stond
vond de burger ons al gauw inferieur:
zíjn land, zíjn regels – niets was er van ons
dan de wagen en de warmte onderling
op met weerzin toegewezen schrale grond
– niet te lang, men had liever dat je ging…
… de tijd rolt voort met eigen vaart…
Overheden zonnen op een goed gareel,
zoals wij vroeger voor een nukkig paard:
‘t kamp moest groot, of klein en ook formeel.
Na die lange rit hier nu standvastig wonen
op een betegeld plekje zonder modderpoel,
is even wennen – ook aan niet meer mennen
met nog steeds die wielen onder ons gevoel…
Henjo Hekman
Stadsdichter Zeist
Voor de hernieuwde wijk Beukbergen,
bij het opleverfeest op 10 maart 2018.
Gedicht op Beukbergen
Henjo - Je hebt me geraakt hier mee! Heel fijn