Overslaan en naar de inhoud gaan

Kinky

14 juni 2021

14 juni 2021
tekst en foto: Ruud Vermaase

Ik schaam mij niet zo snel. Tenminste als het gaat om hoe ik eruit zie. Wel over onbehouwen uitspraken en onbegrepen grappen, over mensen verwisselen of deze steevast met een verkeerde naam aanspreken.

Schaamte. Vooral kinderen, leeftijd speelt daarbij geen rol,  kunnen zich enorm voor hun vader schamen. Dat je broekspijp in je sok zit, je kraag van je jasje naar binnen zit gevouwen of dat ze een vakantiefoto van je zien met je pet achterstevoren. ‘Heb je zo rondgelopen?’ Vaak met een veelbetekenende blik naar A.

Ik schrik me nog altijd rot als iemand, toch vaker dan gewenst, mij erop wijst dat mijn gulp openstaat. Meteen check ik met een warmer wordend hoofd hoe lang dat het geval kan zijn geweest en wie ik allemaal in die tussentijd ben tegengekomen.

Maar het kan nog veel erger, je kunt nog verder door een schaamtegrens.

Als ik door de Zeister bossen loop, met de honden vrolijk rondsnuffelend los, wil ik mijn handen vrij hebben. Vaak doe ik de riemen dan om mijn nek en trek ze recht over mijn kraag zodat ze niet tegen de huid schuren. Mijn fysio heeft geadviseerd om tijdens het wandelen je armen vrij te houden zodat je ze flink kunt bewegen. Niet in je zakken of een hond kort aan de riem houden. Zo combineer ik het kwade met het goede.

En nu gebeurt het! Nadat ik van zo’n wandeling ben thuisgekomen, de honden weer het huis in loods en ze van vers water voorzie, schiet mij te binnen dat ik nog naar de supermarkt moet voor wat avondinkopen. Snel spring ik op de fiets, slenter even later door de AH van De Clomp en gris links en rechts de boodschapjes bij elkaar voor het onverwachte bezoek dat vanavond langskomt. Ik praat nog wat bij met bekenden en vanzelfsprekend is er nog tijd voor een vriendelijk gesprekje met de vrouw achter de kassa. Toch altijd leuker dan de zelfscan.

Thuis zet ik mijn boodschappentas op het aanrecht en zie mijzelf in het glas van de oven. Ik heb de hondenriemen nog om mijn nek! Zo heb ik dus in de AH rondgelopen en moest natuurlijk zo eindeloos veel gezellige lulverhaaltjes met iedereen houden. En iedereen zal zich toch hebben afgevraagd: waarom heeft hij leren riemen met stevige metalen gespen om zijn nek hangen? Een voorspel voor een opwindende avond? Of: arme man, wat een hondenleven. Waarschijnlijk dat laatste…
 

Bijdrage

 


Ruud schreef eerder:
Samen boodschappen doen

Meer over schaamte:
Glasbaktrauma

Volgende artikel:
Asieldier van de maand: Rocky

 

Reactie toevoegen

Plain text

  • Geen HTML toegestaan.
  • Web- en e-mailadressen worden automatisch naar links omgezet.
  • Regels en alinea's worden automatisch gesplitst.