Gedicht van de maand: Rondeel

6 augustus 1990
tekst: Willem Wilmink; foto: Pixabay
 

Aan Martine Moll. Zeist, 6 augustus 1990

Par amour n'aim, ne aimer ne voudroie.

Christine de Pisan

Ze heeft geen minnaar en ze wil er geen:

ze kan voorlopig niemand iets beloven,

al worden pakjes door de bus geschoven

met soms een ketting, soms een edelsteen,

al is de stoep vaak nat van hun geween

en zit half Zeist zich voor haar uit te sloven:

zij heeft geen minnaar en ze wil er geen,

ze kan voorlopig niemand iets beloven.

Terwijl zoveel vriendinnen om haar heen

het liefdesvuur ontsteken en weer doven,

zit er een Doornroosje in Couwenhoven

met niets dan leuke spullen om haar heen:

zij heeft geen minnaar en ze wil er geen.

Hartelijk gefeliciteerd!

Willem Wilmink

Uit Zelfportret in brieven.

Geschreven bij de zeventiende verjaardag van zijn stiefdochter.

Willem Wilmink woonde van 1981 tot 1991 in Zeist.

Volgende column: De waarde van een politieke visie