Overslaan en naar de inhoud gaan

Volleybalvereniging CITO

1 mei 2015

1 mei 2015
tekst: René Scheffer, foto’s: Kees Linnenbank

Het is al de tweede helft van april. De meeste competitiewedstrijden bij volleybalvereniging CITO zijn gespeeld. De spanning is eraf en de kampioenen en degradanten zijn bekend. Ook ben ik erg benieuwd naar de entourage. In de oude sporthal had CITO een eigen hoekje, een eigen kantine/bar. Nu is er de nieuwe sporthal De Koppeling naast winkelcentrum De Clomp. Dat is nu de voornaamste basis van CITO. Hoe vergaat het die vereniging in de nieuwe hal? Op een mooie dinsdagavond loop ik er tegen 20.00 uur binnen.

Er zitten in de ruime en lichte hal zes mannen van Marokkaanse afkomst in de hal te praten en of te kaarten. Ik zie ze daar vaker, eigenlijk elk moment van de dag. Bijzonder. Het thuis zijn en de drukte en hun vrouw ontvlucht? Misschien moet ik het ze eens vragen. Er is wat verderop Italiaanse les en in een andere zaal EHBO voor kinderen. Ik ken de oude sporthal nog en in mijn korfbaltijd vond ik het geen prettige hal omdat de vloer altijd glom en wat glad was. Dat is nu anders. De nieuw hal is wat verborgen. Alleen door te vragen en de bordjes te volgen kom je verder en dan is hij er opeens.

Ik val met de neus in de boter. De meisjes A1 moeten nog 1 set winnen en dan zijn ze kampioen. Dat gaat ook gebeuren. Al kijkend raak ik aan de praat met de moeder van een van de meisjes, Hanneke Linde. Haar dochter Marit Pasterkamp doet mee. Ik ben vooral benieuwd naar de gezelligheid en de omgang onder elkaar. Dat blijkt wel goed te zitten. Ze hebben een whatsapp groep (wie niet zou ik zeggen) en ondernemen wel eens wat leuke dingen. Haar dochter is de jongste van het stel met 13 jaar. Door haar lengte valt dat niet op. Op de website staat ze nog op de foto bij de bij de B1. De jongedames zien er relaxed uit maar ik hoor dat ze toch wel wat extatisch zijn door het naderende kampioenschap.

Vervolgens raak in gesprek met een jongeman, die dit team ook traint. Het is Jasper Rietman. Hij is ook speler van ‘Pelster/CITO heren 1’ en juist daar wil ik meer over weten. CITO past wel een beetje in het rijtje Schaerweijde (heren hockey), Saestum (voetbal dames) en Les Cailloux (Petanque). Allemaal bij of net bij de nationale top. CITO heren 1 speelt in de topklasse en dat is maar 1 klasse verwijderd van de nationale top, de eredivisie. Jasper is nog maar een jaar bij CITO. Hij komt uit Zwolle. Door studie in Utrecht kwam hij bij CITO terecht. Hij is niet de enige die zo CITO komt versterken. Hij vertelt over het seizoen. Men hoopte op een top 5 klassering. Door blessures is het een plek in de middenmoot geworden (7e). Wat het volgens seizoen wordt? Niets van te zeggen. Een enkeling vertrekt en ongetwijfeld melden zich weer nieuwe aan of stromen door. Ook in mei en verder wordt er nog doorgetraind, ook ter voorbereiding van het nieuw seizoen. Pas eind juni stopt men echt om na half augustus weer verder te gaan. Ondertussen zijn er overal in het land beachvolleybal-toernooien en daar doen veel leden (zie zozeer in clubverband) aan mee.

Op de website zie ik dat CITO geen hele grote vereniging is met maar 3 senioren heren- en 3 senioren dames teams en enkele jeugdteams. Dan is het toch knap dat CITO heren 1 bij de ‘landelijke top 20’ hoort. Ik zit op een verplaatsbare houten tribune. Die tribune wordt bij de wedstrijden van heren 1 verplaatst en om het hoofdveld gezet. Het is wel voorgekomen dat het helemaal vol zat en dan gaat het om ongeveer 100 tot 150 man, hoor ik van Jasper.

Bij vertrek loop ik weer langs de bar en spreek ik de beheerder. Hij zegt hetzelfde als wat ik in de sporthal al hoorde. Die oude kantine, een soort café eigenlijk, had iets donkers, iets obscuurs en gaf het idee van ‘uit zijn’. Dat verleden heeft bij de volleyballers bijna mythische vormen gekregen. Na afloop van de trainingen blijven de volleyballers/sters maar kort hangen. Als ze dat al doen en dat komt ook door de later trainingsuren en de sluitingstijd van de bar. Op zaterdagen voor en na de wedstrijden daarentegen is het vol leven rond de bar. Vaak is er een buffetje van sponsor La Collina.
Op 300 meter fietsen van mijn huis, toch weer een hele andere wereld ontdekt en ook gehoord dat de zomer voor de volleyballers niet zo lang is als ik tevoren dacht.

Meer informatie: www.cito.nl
Verder op Twitter:
https://twitter.com/citoheren1
https://twitter.com/CitoDames1
https://twitter.com/citobestuur

 

Reactie toevoegen

Plain text

  • Geen HTML toegestaan.
  • Web- en e-mailadressen worden automatisch naar links omgezet.
  • Regels en alinea's worden automatisch gesplitst.