Ver weg
“We moeten ons maar gelukkig prijzen met een ziekenhuis om de hoek.” Het is het gesprek van de dag in de wachtruimte voor het bloedprikken.
tekst: Ruud Vermaase, foto: Freepik
“We moeten ons maar gelukkig prijzen met een ziekenhuis om de hoek.” Het is het gesprek van de dag in de wachtruimte voor het bloedprikken.
tekst: Ruud Vermaase, foto: Freepik
Gedicht
Midden in de herfst is het weer zomer:
Zeist lijkt heel even op Siena,
nou ja een beetje..
tekst: Marcel Koopman, foto: Pixabay
Op zaterdag 29 september werd voor de 5e keer de rode loper uitgerold in de Slotlaan in Zeist. De Slotlaan was autovrij gemaakt en de sfeer was heel gezellig met volle terrassen en veel winkelend publiek. Deze keer mocht ik ook meelopen.
tekst en foto's: Janny Smits
Vlak buiten Zeist ligt het bos van Amelisweerd. Een deel ervan wordt bedreigd door de verbreding van de A27. Achthonderd bomen zullen sneuvelen als de plannen doorgaan.
tekst: Steven Spaargaren, foto: Pixabay
Het eens zo trotse en tolerante Batavia was te prooi gevallen aan het grootkapitaal. Heel Batavia? Nee, één klein dorpje onder de rook van Pyramide Austerlitz bood nog dapper weerstand.
tekst: Noortje van Breukelen (*), foto: Pixabay
Aangezien ik wel van een potje koken hou, zal ik mijn recept voor de Maaltijd van Zeist geheel in stijl presenteren. Het is een recept voor een flinke hoeveelheid, zo kan iedereen die dat wil mee eten.
tekst en foto: Anke de Jong
Column
Als ik vertel dat ik in Zeist woon, krijg ik meestal reacties als “mooi wonen”, “groen”, “bossen”, “rijke mensen” en “hockey”. Een soort Wassenaar van Midden-Nederland. Niks meer aan doen, dus?
tekst en foto: Erwin Hagen
Column
“Jullie weten toch dat ik de inspiratiebron was voor die Leffe Blond reclame?” De meesten kennen mijn verhaal en wachten op het vervolg.
tekst: Ruud Vermaase
Hoe leef je lang en gelukkig? Met 96 jaar ervaring houdt ‘mijn zorgbejaarde’ het op een combinatie van tevredenheid, niet zeuren en handelen naar je eigen principes.
tekst: Ingrid Wong
Column
Het grasveld achter het Slot was bedekt met ijzeren platen die het gras twee maanden lang beschermd hadden. Nu resteerde een troosteloos maanlandschap.
tekst en foto: Arend Postma