1 juni 2019
tekst: Steven Spaargaren, foto: Simone Engelmann
Simone Engelmann is een ouderinitiatief gestart voor jonge mensen met autisme. Zij is moeder van haar zoon Tobias die nog thuis woont. Hij wil zelfstandig gaan wonen onder begeleiding. Zij zoekt jongeren en hun ouders om dit te realiseren. Over dit alles geeft ze een informatieavond in wijkcentrum De Koppeling in Zeist-West. Ik ben benieuwd en daarom ben ik op 23 mei jl. bij dit burgerinitiatief in Zeist.
Ik kom de zaal binnen bij De Koppeling waar een gevarieerd publiek op de avond is afgekomen. Voornamelijk ouders en enkele jongeren uit de wijde omgeving: bijna 25 mensen in totaal. Simone woont in Zeist en is daarom dit woonproject gestart. Ik word voorgesteld aan Barbara Maiburg van Woonlink: zij adviseert ouders die ouderinitiatieven opstarten.
Simone praat aan de hand van een power point presentatie. Zij heeft Café Authentiek opgezet voor autistische jongeren en begeleiders in De Koppeling. Iedereen stelt zich voor en dan blijkt wel het draagvlak voor dit initiatief.
Zij vertelt over haar 19-jarige zoon Tobias. Zij voelt zich een initiator, een persoonlijke begeleider. Zij geeft voorbeelden uit de praktijk zoals het thuis gaat. Sinds een jaar werkt hij bij een werk- en leerbedrijf in Utrecht. Veranderingen hebben tijd nodig. Eenzaamheid dreigt. Zij wil een kleinschalig beschermd wonen project voor zo’n 10-12 jongeren. Ieder heeft z’n eigen appartement en krijgt zorg in de vorm van persoonlijke en groepsbegeleiding. De jongeren (met autisme) hebben behoefte aan structuur. Jongeren op zoek naar rust.
Ze laat een filmpje zien van een dergelijk initiatief in Eindhoven, een alternatieve vorm van wonen in plaats van een instelling. Gepleit wordt voor samenwerking met organisaties zoals Stichting De Grasboom. Die is tien jaar geleden begonnen en heeft inmiddels negen woonprojecten voor jongeren met autisme vanaf een normale intelligentie.
Simone vat het als volgt samen: “Begeleid wonen zou voor hem een uitkomst zijn, anders ben ik bang dat hij gaat vereenzamen.”
Ze heeft een gesprek met de gemeente. De uitkomst is dat zij binnen de gemeente op zoek gaat naar een groter draagvlak voor haar project.
Simone heeft haar oog laten vallen op de voormalige instelling Eikenstein aan de Utrechtseweg. Of het mooie Hofje van Zeist op het terrein aan de Dalweg. Het plan is daar om 12 kleine sociale huurwoningen voor begeleid wonen met een licht verstandelijke beperking te bouwen. De vraag is of dit kan samenvallen met haar doelgroep.
Simone wil een groep vormen van gelijkgezinden en daarom heeft ze deze avond georganiseerd.
Ouders dienen hun persoonsgebonden budget voor jongeren in te zetten. Dat is geen vrijblijvende zaak. Ik denk dat het haar gaat lukken. De groep gaat er wel komen. Het past wel bij Zeist zo’n kleinschalig woonproject.
Ik ga na de pauze met een goed gevoel weer naar huis.
Volgende column: Els
Nieuw Ouderinitiatief voor jongeren met autisme in Zeist
Het is hoopgevend en inspirerend te ervaren dat dergelijke ouderinitiatieven in Nederland, dankzij het PGB, gerealiseerd kunnen worden. Groot respect voor deze ouders ! Ouders/ budgethouders selecteren hun eigen zorgleverancier. Dit is alleen mogelijk dankzij het Pgb en enorme inzet en betrokkenheid van ouders/ familie. En niet te vergeten; een gemeente die deze plannen omarmt.
Een kleine kanttekening op dit artikel; het Pgb wordt niet ingezet voor realisatie van het project maar is bestemd voor de inkoop van de begeleiding die iedere bewoner persoonlijk nodig heeft. Het wooninitiatief faciliteert een veilige woonplek, kwalitatief goede zorg en efficiënte zorginkoop wat mogelijk is door het collectief te organiseren. Het collectief is ook een enorme bijdrage ter voorkoming van vereenzaming. Uit persoonlijke ervaring, als vader en initiatiefnemer kan ik dit van harte onderstrepen.
Ik wens ouders, familieleden en toekomstige ouders veel succes met dit mooie initiatief. Waar mogelijk kunnen zij op mijn ondersteuning rekenen.
Frank van de Meent