28 februari 2021
tekst en foto: René Scheffer
Vorige week was ik nog even in het gemeentehuis Zeist. Spullen opruimen, kasten leegmaken. Ik heb twee colbertjes, een voor thuis en een voor op kantoor.
Het jasje op kantoor hangt er nog steeds, zag ik vorige week. Al twee jaar. Het eerste jaar pakte ik het soms van de kapstok, bij een serieuze vergadering of wanneer ik bij de burgemeester moest zijn. Maar nu na 1 jaar Corona, was ik het jasje al weer bijna vergeten. Het hangt op verdieping 0 nog onaangeraakt op dezelfde plek. Het lijkt wat vaal. Men heeft het kennelijk niet aangedurfd deze bron van viezigheid, stof en bacteriën en wellicht Corona te verwijderen.
Wat zal ik doen? Over een week ben ik vanwege pré-pensioen weg bij de gemeente, pasje en telefoon en laptop inleveren etc. Het jasje laten hangen, waardoor de interne dienst het over twee jaar een keer tegenkomt en op intranet zet: “Van wie is dat weesjasje”. Dan is er nog wel iemand die zegt “oh van die Scheffer, die is al twee jaar met pré-pensioen, ik zal hem bellen”. Altijd leuk. Ik weet dat ik in staat om een situatie als deze op deze manier schijnbaar ongemerkt te regisseren. Dat was ook een van mijn unique selling points tijdens mijn 40 jarige verblijf aan Het Rond. Maar moet ik me dan weer op deze manier zelf in the picture zetten? Ik ben hier nu passé en dat is goed.
Of gewoon toch maar meenemen? Laat ik dat maar doen. Ik moet mijn jasje niet inzetten als een spion, als een gijzelnemer van mijn “zijn” op het gemeentehuis in de afgelopen 40 jaar. Het is mooi geweest. Meenemen dat jasje. Ik sluip het gemeentehuis uit. Het jasje heb ik over mijn arm. Ik voel me 5 kilo lichter. Nu kan ik pas echt loslaten. Het gemeentehuis, het ambtelijke deel, is bijna dicht voor mij. Nee niet de raadzaal, daar kan ik -als ik wil- als inwoner op de publieke tribune nog wel verschijnen. Of zelfs als raadslid, maar nee, dat zit er niet in. Ik stop juist bij de gemeente vanwege de wens van minder stress. En wat heb je als raadslid? Juist, veel stress, heel veel stress.
Nu thuis nog, waar mijn dochter volgend weekend haar 16 jarige verjaardag viert. Loslaten, ik kan het!
 |
René schreef eerder: Stoere voetbalmannen |
 |
Meer over jasjes: Jekkie |
 |
Volgende bijdrage: Koolmees meest geteld in Zeist |