Stoere voetbalmannen

6 januari 2021
tekst en foto: René Scheffer

Elke week loop ik met mijn dochter onze folderwijk, F. van Bourgondiëlaan en Ridderschapslaan. Na 9 maanden ken ik er veel namen en gezichten. Het is begonnen in Coronatijd. Mijn dochter moest eruit, bewegen, iets doen. Velen in die buurt zijn spraakzaam, vriendelijk en zeer zeker vrijgevig. Ze kennen en waarderen ons inmiddels en we kregen met de Kerst veel fooi. Elk weekend doe ik daar de folders in de bus bij Chou C., grensrechter en scheidsrechter via FZO, waar zijn zoon trainer is. Ik sta altijd achter de dugout en zie hem dan fanatiek vlaggen, 73 is hij al en geen grammetje vet. Altijd geconcentreerd precies en vol eergevoel. De scheidsrechter moet hem wel serieus nemen.

En nu? Het huis staat er fris bij. Wat afrikaantjes, een metalen koetje naast de deurbel, netjes alles aangeharkt, rustiek. Een hele enkele keer kom ik hem tegen, wandelend of joggend. Ik lijd elke week weer als ik er loop. “Ach, hij krijgt nu wel weer steeds de folders” denk ik dan. Maar hoort langs de lijn. Hij is niet de enige.

Ik zie meer van dit soort mannen. Soms op de markt, soms op straat of op ons wandelpad. Ik heb met ze te doen. Door toeval zit ik vooral in een Saestum- en FZO-hoek. Mijn overbuurman Marcel P. (met hond), wat verder weg op ons wandelloopje ook de teamleider Hennie M. (met hond) en prominent FZO-lid Jan B. Saestum-mannen Marco van E. (met hond) en Nico L. zie ik bijna dagelijks in de buurt. Op de markt vrijwilliger Will S. en Puck S. uit Austerlitz en de Patriaman wat verder in onze buurt met de drie leuke Jack Russels. Behoudens bij de AH zie ik niet veel Jonathanmannen. Dat geldt ook voor SV Zeist. En Zeister trainer Sander K. (o.a. ex-DOSC)? Die heeft sinds de zomer een hond.

Maar wat moeten ze verder, behalve de hond uitlaten? Hoe vullen ze de dagen op zaterdagmiddag, op de trainingsavonden. Stoere praat over de tactiek, over de spelers, vaak ook over vroeger. Een biertje in de hand, wat hardere stem, broodje bal gehakt en “moeders de vrouw” is zaterdag op de Slotlaan. Een enkele keer kwamen ze op het eind met kind of kleinkinderen even kijken. Dat is allemaal niet meer.

Wat is er voor die mannen dan voor in de plaats gekomen? Winkelen niet. Dat kan nu niet. Ze zullen niet allemaal zoals ik op zaterdag een krant uitpluizen en van ledigheid om 15.00 uur in slaap vallen en om 17.00 uur al gapend de vis in de oven zetten. Maar wat dan wel? Ik probeer het me allemaal voor te stellen, maar het lukt me nog steeds maar niet.

	Volgende bijdrage: Uitslag peiling corona-lockdown
	René schreef ook: "Nee mama, het is niemand"