Zeister atleet Maureen Koster aan de start in Parijs

25 juli 2024
tekst en foto onder: Ronald Camstra; foto boven: Lars van Hoeven

De Olympische Spelen van Parijs zijn begonnen, en onder de deelnemers zit ook een inwoner van Zeist! Maureen Koster (32) komt voor Nederland uit op de 5.000 meter. Ze loopt in het Stade de France de serie op vrijdag 2 augustus, en als ze zich weet te plaatsen de finale op maandag 5 augustus. Ronald Camstra sprak vlak voor vertrek naar Frankrijk met haar.

Zeist
“Ik woon nu ongeveer 2,5 jaar in Zeist, aan de Van Tetslaan in Valkenbosch, vlak bij de Dieptetuin. Ik woonde hiervoor in Boskoop, maar toen ik me aansloot bij een nieuwe trainingsgroep in Ede, wilde ik dichterbij komen wonen. De omgeving van Zeist leek me een prachtig gebied om mijn looptraingen in te doen. Ik schreef een heel persoonlijke motivatiebrief aan de particuliere verhuurder, dat ik alles op alles wilde zetten om nog één keer de Spelen te halen en dat Zeist de ideale trainingslocatie was. We kregen de woning!”

Nog één keer?
“Ik deed ook mee aan de Olympische Spelen van 2016, in Rio de Janeiro, toen op de 1.500 meter. Samen met Sifan Hassan. Dat was een bijzondere ervaring. Sifan leerde me hoe ik grenzeloos kon denken, steeds m’n grenzen verder verleggen”. Toch plaatste ze zich niet voor de Spelen van Tokyo. “De coronatijd was heel moeilijk voor me, ik trainde sinds 2019 bij een Brits team maar moest Engeland ineens halsoverkop verlaten. Ik trainde in de coronatijd in Nederland veel alleen, had er geen plezier meer in. Ik ben toen ook een aantal maanden helemaal gestopt. Hardlopen lijkt een individuele sport, maar voor mij is het trainen in een groep juist heel belangrijk. Je trekt samen op, brengt veel tijd samen door, bent er voor elkaar als het een dag wat minder gaat, echt een soort collega’s”. In Ede vond ze begin 2022 aansluiting bij een nieuw atletenteam, het Valley Running Team, dat wordt getraind door oud-bondscoach Grete Koens.

En, hoe bevalt Zeist?
“Echt, hardlopen in deze omgeving maakt zoveel verschil! Lopen door de rust in de bossen is haast een meditatieve ervaring. Heel anders dan in de polders tussen Boskoop en Alphen aan den Rijn. Het bos verandert ook elke maand, zo mooi”. Zeist zelf bevalt haar ook. “Het is geen drukke stad, maar het heeft wel alles. En het is niet ver van vrienden en familie. Ons favoriete plekje is denk ik de Notenbar, aan de Hogeweg, daar kun je lekker zitten. En Pandarve, en het Beauforthuis. En de Toko aan de Hogeweg, daar ben ik ook fan van.” Haar vriend Robert ging stukjes schrijven voor de Zeister Krant, waardoor hij snel veel mensen leerde kennen, vooral veel ondernemers. “Dit was de perfecte manier om Zeist snel te leren kennen”. 

Word je in Zeist op straat al herkend?
“Ja soms wel, gisteren nog bij het Barista Café op het Emmaplein. Het is meer geworden sinds dat NOS-filmpje van Rome rondgaat” (waar ze na haar 4e plaats in tranen de pers te woord stond). “Maar ook in het bos, laatst hoorde ik iemand zeggen ‘haal ik nou een Olympische deelnemer in?’, dat is wel grappig”. Maureen heeft veel volgers op Instagram, bijna 10.000. “Ik probeer op Instagram het reële verhaal te laten zien, ook de struggle, niet alleen de juichverhalen”.

Hoe ziet jouw dagelijkse ritme eruit?
“Nu ik me heb toegelegd op de 5 kilometer, moet ik veel trainingskilometers maken. Ik loop zo’n 140-150 kilometer per week. Elke ochtend loop ik een uur door het bos, hier in Zeist, weer of geen weer. Alleen bij natte sneeuw of gladheid stap ik over op de loopband. Ik loop op gevoel, meestal tussen de 4:10 en 4:30 per kilometer. ’s Middags ga ik dan naar Ede, daar doen we krachttraining en intensievere looptrainingen op de atletiekbaan, met de groep. Ik krijg veel energie van de groep. Hardlopen is 50 procent fysiek en 50 procent mentaal, je moet goed in je vel zitten. Anders lukt het niet, dat heb ik wel gemerkt”.
Om die reden heeft ze ook geen ‘dieet’. “Hu, ik krijg al de kriebels van dat woord. Nee hoor, ik eet vooral gewoon waar ik zin in heb, ik kan erg genieten van iets lekkers, een stuk appeltaart ofzo. Ik moet natuurlijk niet te zwaar worden, maar door het vele trainen gebeurt dat ook niet snel. Als ik niet te veel met m’n gewicht bezig ben, dan gaat het vanzelf de goede kant wel op”.
Belangrijk is wel een goede balans tussen inspanning en rust. “Als ik een rustdag heb, dan is het soms wel belangrijk om ook echt rust te nemen, en niet bijvoorbeeld twee uur in de auto te zitten voor een verjaardag. Natuurlijk is het wel eens naar om ‘nee’ te zeggen, om er niet bij te zijn, maar mijn vrienden snappen dat ik op m’n ritme moet letten”.
Drie of vier keer per jaar doet het team een trainingskamp, soms een hoogtestage, bijvoorbeeld in de Pyreneeën. “Even helemaal in afzondering, 100 procent met de sport bezig zijn”.

Waarom die overstap naar de 5 kilometer?
“Qua lichaamsbouw is eigenlijk 3 kilometer voor mij ideaal. Voor de 1.500 meter word ik internationaal gezien net te langzaam, terwijl ik voor de 5 kilometer juist extra snelheid heb. Een 5 kilometer wordt heel tactisch gelopen: sneller, langzamer, weer versnellen. Het is belangrijk om in de eindfase nog genoeg over te hebben voor een eindsprint. Zo’n 5 kilometer is pijnlijk, echt afzien. Hij duurt zo lang, bijna een kwartier, waardoor je lichaam tijd heeft om te gaan protesteren, ‘ik wil dit niet’. Het is daarom psychisch zwaarder, een gevecht tegen jezelf”. Waarin Maureen steeds beter wordt. Op het EK vorige maand in Rome werd ze vierde, wat voelde als een teleurstelling (net niet op het podium), maar liep ze wél een persoonlijk record van 14:44:46.
“Toch is de 1.500 meter eigenlijk leuker om te lopen”, zegt ze met een knipoog. Die loopt ze dan ook nog regelmatig. En in 2022 werd ze bovendien Nederlands kampioen op de halve marathon, in 1 uur 11 minuten. Een allround atleet dus.

En nu naar Parijs
“Ja, ik ben er zin in. We gaan aanstaande zondag (22 juli) al met heel Team NL naar ‘pré-camp’, een laatste trainingskamp in Noord-Frankrijk, ook om wat meer te wennen aan de te verwachten hitte. Er zit maar drie dagen tussen de serie en de finale, dus er is weinig tijd voor herstel, dat is een nadeel, zeker als het heel warm is. Als het de dagen voor de race ook al heel warm is, dan kun je wat beter wennen aan de omstandigheden. De series zijn ook nog eens om 18 uur, op het heetst van de dag, en niet zoals de Marathon vroeg in de ochtend. De Openingsceremonie laten we schieten, zo’n lange rit heen en weer naar Parijs past niet goed in de voorbereiding, en ik mag dan nog niet in het Olympisch Dorp slapen, daar ben je pas drie dagen voor je race welkom. En de dag na de finale moet ik er ook weer uit, dan hebben ze die kamer weer nodig voor andere sporters”.

Heb je in Parijs nog sponsorverplichtingen?
Nee, op de wedstrijddagen laat mijn sponsor (Asics) me echt met rust. Asics heeft in Parijs wel een ‘hospitality huis’, daar kan ik tussen de series en de finale m’n familie ontmoeten, mijn ouders, zusje en vriend gaan allemaal ook naar Parijs. Asics is een goede sponsor, gericht op hoe het met je gaat. Buiten de wedstrijden om moet je natuurlijk wel eens dingen doen, fotoshoots en filmpjes opnemen met nieuwe schoenen ofzo, maar dat is geen straf om te doen. Ik heb een manager die alle praktische dingen regelt, wedstrijden, startgelden, contact met de sponsor”.

Hoe ziet je wedstrijddag eruit?
“De avond voor de wedstrijd moet ik veel eten, veel koolhydraten. De dag zelf eet ik dan meer in balans, zodat je niet te vol zit tijdens de race. Overdag veel rust pakken, op bed liggen, en dan rustig loslopen. Daar is een heel tijdschema voor. Tien minuten voor de start neem ik nog een gelletje met snelle suikers”.

En dan, zenuwen?
“Ja enorm. Elke keer weer, dit went nooit. Soms is het heel erg, dat ik me echt afvraag waarom ik dit eigenlijk doe, haha. Vooral de serie geeft stress, alles moet kloppen, je moet bij de eerste acht eindigen, word je negende dan is het meteen afgelopen”.

Hoe wordt jouw leven na Parijs?
“De Spelen waren mijn ultieme doel, maar dat wil niet zeggen dat ik daarna stop. Ik verbeter mijn tijden nog steeds, en ik heb er lol in, dus ik wil nog wel even door. Volgend jaar is het EK Indoor in Apeldoorn, daar wil ik in ieder geval bij zijn. Naast de Spelen zijn EK’s en WK’s ook hele mooie toernooien om mee te maken. Daarnaast organiseer ik met het blad Runners World een groot Event, de Valley Running Day, op 29 september, dat is ook heel leuk om te doen. Ik zou graag aan het Team verbonden blijven. We hebben een droom om door te groeien tot een team vergelijkbaar met de teams in het wielrennen, zoals Visma. Dat kent de atletiek nog niet, het lijkt me heel gaaf om zoiets op te zetten”.

En blijf je in Zeist wonen?
“Dat in ieder geval! Ik ben echt van Zeist gaan houden”.