Pop

7 juli 2022
tekst: Sophie Erckens; foto: Greg McMahan via Pixabay
 

Je kan moorden met je woorden
en dat heb je ook gedaan
Nu lig ik hier te verbijsterd
om nog op te kunnen staan

Had het niet verwacht van jou,
ik had beter moeten weten
dat jij je macht zou misbruiken,
dit heb jij nu voor ‘t leven op je geweten

Maar nu zie ik in
dat ik ook zelf de touwtjes kan overnemen
Ik hoef niet naar jou te luisteren
Jij gaat mijn leven niet nog langer verduisteren

Ik ben het zat
jouw pop te zijn
jij had zo lang
de controle over mij

Dat ik het nu overneem
Die verantwoordelijkheid kan ik aan
na al die jaren te zijn doorgegaan
in jouw claim

Al die jaren dacht jij mij
te kunnen besturen voor altijd
Nu laat ik jou zien;
die gehoorzaamheid is kwijt

die gehoorzaamheid komt nooit meer terug
want ik ben nu mijn eigen persoon
Ik bestuur mezelf en niemand anders
let jij maar op jezelf en begin een lei schoon

De controle die jij had
is nu van mij
Het was jouw dierbaarste schat
die ik eindelijk heb weg gejat

Al die haat
al die woede
die is opgehoopt
in mijn hoofd,
komt nu naar buiten
jouw kant op
want ik ben niet
jouw pop

Ik ben niet zomaar een speeltje
Die je uit een doos haalt wanneer je wilt
Ik ben een levend persoon
Niet iets waarvan jij droomt

Mijn lichaam is moe
Van al dat getrek
met die strakke touwen
aan armen en nek

Ik wil zelf kunnen kiezen
waar mijn benen me naartoe nemen
Zonder te verliezen
Wat ik om me heen kan waarnemen

Dus kom niet terug, donder maar op,
niet langer ligt mijn vrijheid onderop
Na al die tijd,
ben ik nu vrij
Na al die tijd,
ben ik niet meer jouw pop

M’n hele leven
machteloos toekijken
M’n hele leven
mij verloren voelen
Ik heb er genoeg van
laat mij zelf bepalen
wat ik wil doen
na al die jaren

Achter slot en grendel
In die donkere grot
Is er een overschot
aan verdriet en angst
Maar nu ben ik
jouw verloren vangst

Míjn vrijheid staat nu voorop
Want niet langer, ben ik nog
jouw pop
 

Sophie Erckens is leerling van KSG De Breul en schreef daar dit gedicht