Corona fiets

6 oktober 2020
tekst en foto: Erwin Hagen

Hij staat er al inmiddels ruim een half jaar. Tegen het hek van een school in onze straat. Door iemand weggezet, gestolen of vergeten of …. ik weet het niet. Mijn fantasie gaat alle kanten op.

De fiets is een keer verplaatst door tuinmannen die het groen van de school onderhouden. Ik heb ‘m daarna teruggezet. Op de plek waar hij eerst stond. Zijn plek.

De fiets is ook eens op een dronken zaterdagnacht op z’n kop in het plantsoen gezet. Op zondagochtend zag ik ‘m staan en heb hem weer op z’n plek teruggezet. Waar deze fiets inmiddels zijn vaste plaats heeft verdiend.
Ik heb geen idee wie de eigenaar is van deze fiets. Ik hoop van harte dat het met haar of hem goed gaat.

Corona heeft als een hardhandige masseur met een krachtige click onze nekwervels rechtgezet. Ik wens dat we in staat zijn om de wervels in onze samenleving in de juiste staat te houden. Dat we aandacht kunnen blijven geven aan elkaar, elkaar leuk vinden, verliefd worden, flirten en van elkaar blijven houden. Het fijn vinden om samen te werken, elkaar te helpen, dingen te bereiken.
Dat we in staat zijn om die fiets weer op z’n plek te zetten, waar hij zich blijkbaar goed voelt.
Ook als-ie keer op z’n kop is gezet.

Ik stel voor om van deze fiets een nieuw kunstwerk, een symbool, te maken van Corona in Zeist. Als teken van onze lokale samenhang. Op de Oude Arnhemseweg. Kunst is altijd nodig, als verbinding en verrassing. Juist nu in deze, lastige, tijd.

En meldt de eigenaar zich toch nog een keer? Dan mag hij er trots naast gaan staan en dan krijgt-ie ‘m terug.

Volgende bijdrage: Herfst in Zeist