De woede en de wake
Column
Mehran kijkt haar aan. Hij heeft een doffe blik in zijn ogen en een verdrietige grijns op zijn gezicht. "Dit wàs in Nederland. Ik zat in Kamp Zeist".
tekst: Vrouwtje Jas, foto’s: Henjo Hekman / Hans Snel / Pixabay
Column
Mehran kijkt haar aan. Hij heeft een doffe blik in zijn ogen en een verdrietige grijns op zijn gezicht. "Dit wàs in Nederland. Ik zat in Kamp Zeist".
tekst: Vrouwtje Jas, foto’s: Henjo Hekman / Hans Snel / Pixabay
Artikel
“Mensen lopen gemiddeld vier jaar rond met schulden voordat ze aan de bel trekken”. Hoe zit dat in Zeist? Lukt het de gemeente om mensen te helpen uit de schulden te blijven?
tekst: Ans Pereboom, foto’s: Pixabay
Artikel
In onze samenleving krijgen we steeds meer te maken met (wereldwijde) contacten en beelden. Vriendschap begint bij elkaar leren kennen en uitwisseling van cultuur. Zeist kent een drietal vriendschapsbanden: Berkane (Marokko), Yamada (Japan) en Slavkov u Brna (Tsjechië). Hoe worden die banden onderhouden? Is er sprake van wederkerigheid? We laten beide kanten aan het woord. We beginnen met de band met Berkane en gaan in gesprek met Rahma el Hannoufi, directeur Empower Team Zeist (foto boven) en de reactie van Mohamed Sayem van SSR Maroc (Stichting Steunpunt Remigranten Maroc) uit Berkane.
tekst: Arend Postma en Steven Spaargaren, foto’s: Kees Linnenbank en Mohamed Sayem